Δευτέρα, 25 Αυγούστου 2008
Παραπολιτικά από την σημερινή επίσκεψη Καρατζαφέρη
στο Ηράκλειο Κρήτης.
Την Κυριακή 3 Αυγούστου στις 5 το απόγευμα έφτασε αεροπορικώς στο Ηράκλειο ο Πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ Γιώργος Καρατζαφέρης για να παραστεί σε βάφτιση όπου νονός ήταν ο υπεύθυνος επί των οικονομικών του κόμματος ρεθυμνιώτης απόστρατος στρατηγός κ. Κ. Σκανδαλάκης.Οι πληροφορίες λένε πως η βάφτιση καθώς και το βραδινό γλέντι στο κέντρο «Κουρήτες » έγιναν με την παρουσία μόνον ολίγων τοπικών στελεχών του κόμματος ( αφού απουσίαζαν οι περισσότεροι υποψήφιοι βουλευτές και στελέχη ) αφού αυτή ήταν και η απαίτηση γνωστού κομματικού νονού που κάνει κουμάντο σε όλη το νησί.Αποτέλεσμα ήταν να ξεσπάσουν γκρίνιες μεταξύ παρόντων και απόντων που οδήγησαν σε απουσίες την επόμενη μέρα στη συνέντευξη τύπου που έδωσε ο αρχηγός του κόμματος στο ξενοδοχείο «Αστόρια».Βέβαια το μόνιμο παράπονο του προέδρου του ΛΑ.Ο.Σ στο Ηράκλειο (εξ αιτίας του οποίου πάντα φεύγει εκνευρισμένος για την Αθήνα), είναι η μηδαμινή παρουσία κόσμου σε κάθε του δημόσια εμφάνιση και παρουσία εδώ. Λέγεται πως αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο σπάνια επισκέπτεται τη μεγαλόνησο και μόνο αν υπάρχει κάποιο κοινωνικό γεγονός ή σε κρίσιμες προεκλογικές περιόδους.Την επομένη 4η Αυγούστου μια σημαδιακή ως φαίνεται ημερομηνία για τον πρόεδρο του ΛΑ.Ο.Σ όπως κι ο ίδιος τονίζει ( αφού την ημερομηνία αυτή ο Ι. Μεταξάς κήρυξε τη δικτατορία ) , στις 11 το πρωί στο ξενοδοχείο «Αστόρια» κάλεσε τα τοπικά ΜΜΕ κι έδωσε συνέντευξη τύπου στην οποία φανερά έδειξε να οραματίζεται μια συγκυβέρνηση με τη Ν.Δ. μετά τις επόμενες εκλογές. Δεν παρέλειψε όμως να να ρίξει τα βέλη του εναντίον κυβερνητικών αξιωματούχων για τα σκάνδαλα, την ακρίβεια , τα καρτέλ, χωρίς όμως και να προτείνει λύσεις. Όταν δε ρωτήθηκε από τους δημοσιογράφους για τη θέση του ΛΑ.Ο.Σ στα τοπικά προβλήματα όπως το λιμάνι του Νότου ή το πρόβλημα με τους απολυμένους της βάσης Γουρνών ο κ. Καρατζαφέρης ποιών την νήσσαν έστριψε δια της πλαγίας. Από την συνέντευξη απουσίαζαν πολλοί δημοσιογράφοι που εκπροσωπούν αρκετά ΜΜΕ του Ηρακλείου. Αυτό δείχνει έμπρακτα πως στη Κρήτη ο ΛΑ.Ο.Σ και ειδικά ο αρχηγός του δεν «πουλάει».Αμέσως με το πέρας της συνέντευξης τύπου, ο πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ συσκέφτηκε με τα τοπικά στελέχη του Ηρακλείου που παρευρίσκοντο εκεί, δίνοντάς τους τις δέουσες κομματικές οδηγίες. Όταν εξέφρασε τα παράπονά του για την μη λειτουργία γραφείων του ΛΑ.Ο.Σ στο Ηράκλειο από τον περασμένο Μάρτη ( οπότε και εκδηλώθηκαν οι ομαδικές αποχωρήσεις των 35 στελεχών με ταυτόχρονο κλείσιμο των γραφείων στην Αγίου Μηνά ), ξέσπασε ένας εσωτερικός καυγάς με αλληλοκατηγορίες από τα παρευρισκόμενα εκεί στελέχη που ήθελαν να ρίξουν τις ευθύνες ο ένας στον άλλον. Οι περισσότεροι των υποψηφίων βουλευτών καθώς και πολλά στελέχη, επιτέθηκαν και κατηγόρησαν στον πρόεδρο του κόμματος κάποιον εγκάθετο ( διορισμένο απ’ το κεντρικό κόμμα) ακραίων τάσεων και αντιλήψεων (μαραγκός το επάγγελμα). Μερικοί μέσα απ’ την οργάνωση τον αποκαλούν «χρυσαυγίτη». Ο κύριος αυτός έχει δημιουργήσει ρήγμα και διχόνοιες στα στελέχη του ΛΑ.Ο.Σ στη Κρήτη, όπως χαρακτηριστικά λένε. Κι ενώ οι περισσότεροι ζήτησαν την αποδέσμευσή του από το έργο της Νομαρχιακής , ο πρόεδρος δεν έδωσε επ’ αυτού ξεκάθαρη λύση πριν φύγει από το Ηράκλειο.Μάλιστα για το θέμα των γραφείων ο ίδιος είπε πως πρέπει άμεσα ν’ ανοίξουν νέα γραφεία στο κέντρο της πόλης και να στελεχωθούν. Εδώ πρότεινε και συγκεκριμένο άτομο για την οργάνωση και λειτουργία των γραφείων. Πρόκειται για τον δάσκαλο «κομματάρχη» που είχε γράψει και με πρωτοσέλιδο ηρακλειώτικη εφημερίδα (το ανέφερε μάλιστα ως σκάνδαλο) τον περασμένο Μάη. Είναι ο κ. Φ. Γαϊτάνης ο οποίος βρίσκεται παράνομα στην Κρήτη (τόπος συμφερόντων της συζύγου του), καθόσον είναι αποσπασμένος δάσκαλος ( μετακλητός υπάλληλος ) με απόφαση του οικείου υπουργείου για τα κομματικά γραφεία του ΛΑ.Ο.Σ στα Τρίκαλα και όχι στο Ηράκλειο! Στην πράξη βέβαια κύριος αυτός είναι αποσπασμένος στο σπίτι του, αφού δεν προσφέρει κάποια υπηρεσία ούτε στο κόμμα του, αλλά ούτε και στο σχολείο για το οποίο έδωσε όρκο όταν διορίστηκε. Και επί πλέον αμείβεται εξτρά από το Δημόσιο ( από εμάς δηλαδή τους φορολογούμενους) για την απόσπασή του αυτή με μπόνους, υπερωρίες, νυχτερινά και αργίες, απολαμβάνει δηλαδή έναν επί πλέον μισθό χωρίς να κάνει τίποτα!Για το σκάνδαλο όμως αυτό θα επανέλθουμε εν ευθέτω χρόνω με εκτενές ρεπορτάζ, εν όψει μάλιστα και της έναρξης της νέας σχολικής χρονιάς με τα τόσα προβλήματα στα σχολεία της περιφέρειας.
Αναρτήθηκε από BLOG ΕΛΛΗΝΩΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΩΝ ΚΡΗΤΗΣ
http://cretanpatriot.blogspot.com
στο Ηράκλειο Κρήτης.
Την Κυριακή 3 Αυγούστου στις 5 το απόγευμα έφτασε αεροπορικώς στο Ηράκλειο ο Πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ Γιώργος Καρατζαφέρης για να παραστεί σε βάφτιση όπου νονός ήταν ο υπεύθυνος επί των οικονομικών του κόμματος ρεθυμνιώτης απόστρατος στρατηγός κ. Κ. Σκανδαλάκης.Οι πληροφορίες λένε πως η βάφτιση καθώς και το βραδινό γλέντι στο κέντρο «Κουρήτες » έγιναν με την παρουσία μόνον ολίγων τοπικών στελεχών του κόμματος ( αφού απουσίαζαν οι περισσότεροι υποψήφιοι βουλευτές και στελέχη ) αφού αυτή ήταν και η απαίτηση γνωστού κομματικού νονού που κάνει κουμάντο σε όλη το νησί.Αποτέλεσμα ήταν να ξεσπάσουν γκρίνιες μεταξύ παρόντων και απόντων που οδήγησαν σε απουσίες την επόμενη μέρα στη συνέντευξη τύπου που έδωσε ο αρχηγός του κόμματος στο ξενοδοχείο «Αστόρια».Βέβαια το μόνιμο παράπονο του προέδρου του ΛΑ.Ο.Σ στο Ηράκλειο (εξ αιτίας του οποίου πάντα φεύγει εκνευρισμένος για την Αθήνα), είναι η μηδαμινή παρουσία κόσμου σε κάθε του δημόσια εμφάνιση και παρουσία εδώ. Λέγεται πως αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο σπάνια επισκέπτεται τη μεγαλόνησο και μόνο αν υπάρχει κάποιο κοινωνικό γεγονός ή σε κρίσιμες προεκλογικές περιόδους.Την επομένη 4η Αυγούστου μια σημαδιακή ως φαίνεται ημερομηνία για τον πρόεδρο του ΛΑ.Ο.Σ όπως κι ο ίδιος τονίζει ( αφού την ημερομηνία αυτή ο Ι. Μεταξάς κήρυξε τη δικτατορία ) , στις 11 το πρωί στο ξενοδοχείο «Αστόρια» κάλεσε τα τοπικά ΜΜΕ κι έδωσε συνέντευξη τύπου στην οποία φανερά έδειξε να οραματίζεται μια συγκυβέρνηση με τη Ν.Δ. μετά τις επόμενες εκλογές. Δεν παρέλειψε όμως να να ρίξει τα βέλη του εναντίον κυβερνητικών αξιωματούχων για τα σκάνδαλα, την ακρίβεια , τα καρτέλ, χωρίς όμως και να προτείνει λύσεις. Όταν δε ρωτήθηκε από τους δημοσιογράφους για τη θέση του ΛΑ.Ο.Σ στα τοπικά προβλήματα όπως το λιμάνι του Νότου ή το πρόβλημα με τους απολυμένους της βάσης Γουρνών ο κ. Καρατζαφέρης ποιών την νήσσαν έστριψε δια της πλαγίας. Από την συνέντευξη απουσίαζαν πολλοί δημοσιογράφοι που εκπροσωπούν αρκετά ΜΜΕ του Ηρακλείου. Αυτό δείχνει έμπρακτα πως στη Κρήτη ο ΛΑ.Ο.Σ και ειδικά ο αρχηγός του δεν «πουλάει».Αμέσως με το πέρας της συνέντευξης τύπου, ο πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ συσκέφτηκε με τα τοπικά στελέχη του Ηρακλείου που παρευρίσκοντο εκεί, δίνοντάς τους τις δέουσες κομματικές οδηγίες. Όταν εξέφρασε τα παράπονά του για την μη λειτουργία γραφείων του ΛΑ.Ο.Σ στο Ηράκλειο από τον περασμένο Μάρτη ( οπότε και εκδηλώθηκαν οι ομαδικές αποχωρήσεις των 35 στελεχών με ταυτόχρονο κλείσιμο των γραφείων στην Αγίου Μηνά ), ξέσπασε ένας εσωτερικός καυγάς με αλληλοκατηγορίες από τα παρευρισκόμενα εκεί στελέχη που ήθελαν να ρίξουν τις ευθύνες ο ένας στον άλλον. Οι περισσότεροι των υποψηφίων βουλευτών καθώς και πολλά στελέχη, επιτέθηκαν και κατηγόρησαν στον πρόεδρο του κόμματος κάποιον εγκάθετο ( διορισμένο απ’ το κεντρικό κόμμα) ακραίων τάσεων και αντιλήψεων (μαραγκός το επάγγελμα). Μερικοί μέσα απ’ την οργάνωση τον αποκαλούν «χρυσαυγίτη». Ο κύριος αυτός έχει δημιουργήσει ρήγμα και διχόνοιες στα στελέχη του ΛΑ.Ο.Σ στη Κρήτη, όπως χαρακτηριστικά λένε. Κι ενώ οι περισσότεροι ζήτησαν την αποδέσμευσή του από το έργο της Νομαρχιακής , ο πρόεδρος δεν έδωσε επ’ αυτού ξεκάθαρη λύση πριν φύγει από το Ηράκλειο.Μάλιστα για το θέμα των γραφείων ο ίδιος είπε πως πρέπει άμεσα ν’ ανοίξουν νέα γραφεία στο κέντρο της πόλης και να στελεχωθούν. Εδώ πρότεινε και συγκεκριμένο άτομο για την οργάνωση και λειτουργία των γραφείων. Πρόκειται για τον δάσκαλο «κομματάρχη» που είχε γράψει και με πρωτοσέλιδο ηρακλειώτικη εφημερίδα (το ανέφερε μάλιστα ως σκάνδαλο) τον περασμένο Μάη. Είναι ο κ. Φ. Γαϊτάνης ο οποίος βρίσκεται παράνομα στην Κρήτη (τόπος συμφερόντων της συζύγου του), καθόσον είναι αποσπασμένος δάσκαλος ( μετακλητός υπάλληλος ) με απόφαση του οικείου υπουργείου για τα κομματικά γραφεία του ΛΑ.Ο.Σ στα Τρίκαλα και όχι στο Ηράκλειο! Στην πράξη βέβαια κύριος αυτός είναι αποσπασμένος στο σπίτι του, αφού δεν προσφέρει κάποια υπηρεσία ούτε στο κόμμα του, αλλά ούτε και στο σχολείο για το οποίο έδωσε όρκο όταν διορίστηκε. Και επί πλέον αμείβεται εξτρά από το Δημόσιο ( από εμάς δηλαδή τους φορολογούμενους) για την απόσπασή του αυτή με μπόνους, υπερωρίες, νυχτερινά και αργίες, απολαμβάνει δηλαδή έναν επί πλέον μισθό χωρίς να κάνει τίποτα!Για το σκάνδαλο όμως αυτό θα επανέλθουμε εν ευθέτω χρόνω με εκτενές ρεπορτάζ, εν όψει μάλιστα και της έναρξης της νέας σχολικής χρονιάς με τα τόσα προβλήματα στα σχολεία της περιφέρειας.
Αναρτήθηκε από BLOG ΕΛΛΗΝΩΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΩΝ ΚΡΗΤΗΣ
http://cretanpatriot.blogspot.com
=========================================================================================
Σάββατο, 21 Ιουνίου 2008
Η ΦΟΛΑ ΤΗΣ "ΑΚΡΙΒΕΙΑΣ"
Μην την τρώτε την φόλα, αγαπητοί αναγνώστες. Και καλά κάνατε και δεν πήγατε προχθές Πέμπτη στην συγκέντρωση. Είναι δυνατόν να πέσουν οι τιμές σε μια ελεύθερη αγορά με διαδηλώσεις ;;; Έλεος και ήμαρτον !Όσο θα καταναλώνεις σα ζώο τόσο θα ανεβαίνουν οι τιμές. Αυτός είναι ο αιώνιος νόμος της αγοράς. Της προσφοράς και της ζήτησης. Θα μπορούσες όμως να διαδηλώνεις για κάτι άλλο πιο εφικτό να πραγματοποιηθεί : Για καλύτερους μισθούς. Πως το βρίσκεις ;Δεν έχει υπάρξει ποτέ στην παγκόσμια οικονομική ιστορία περίπτωση πτώσης τιμών αγαθών με εξεγέρσεις και διαδηλώσεις. Αντιθέτως με αγώνες και αίμα έχουν κατακτηθεί και καλύτερα μεροκάματα και καλύτερες συνθήκες εργασίας.Έπρεπε λοιπόν οι φίλτατοι εργατοπατέρες που κάλεσαν τον κόσμο σε αυτό το γελοίο συλλαλητήριο κατά της ακρίβειας (εδώ γελάμε) να είχαν κάνει το καθήκον τους νωρίτερα όταν σαν τις κότες έτρεξαν να υπογράψουν τα ψίχουλα των συλλογικών συμβάσεων με τους εργοδότες που έτριβαν τα χέρια τους.Δεν το έκαναν όμως, (σκόπιμα αφού κι αυτοί είναι μέρος του συστήματος — κύριοι Σκουλατάκηδες είναι ψέματα;) με συνέπεια οι μισθοί μας να εξανεμίζονται, χρόνο με το χρόνο, να μην πω μήνα με το μήνα. Μην τσιμπάτε λοιπόν. Μην τρώτε τη φόλα της ακρίβειας. Τους βολεύει να το νομίζεις αυτό. Το ζήτημα είναι όμως ποιός αξιόπιστος φορέας θα μας βγάλει στους δρόμους να αγωνιστούμε και να διεκδικήσουμε καλύτερα μεροκάματα. (Έλα μου ντε, ποιός ;)Και κάτι άλλο : Θέλω να δω κύριοι βιομήχανοι και λοιποί, που θα βρίσκετε καταναλωτικό κοινό να αγοράζει τα προϊόντα σας και τις υπηρεσίες σας σε λίγο καιρό. Όταν θα έχουν στερέψει τα δάνεια, οι εναπομείναντες καταθέσεις και τα λεφτά των γέρων μας. Με τα 600ρια και τα 700ρια που μας δίνετε χλωμό το βλέπω. Να δω ρε μπαγάσηδες, είμαι πολύ περίεργος ...
Γιώργος Πιάς
Μέλος του «ΟΜΙΛΟΥ ΔΗΜΟΚΡΑΤΩΝ ΚΡΗΤΗΣ»
http://cretanpatriot.blogspot.com
Μην την τρώτε την φόλα, αγαπητοί αναγνώστες. Και καλά κάνατε και δεν πήγατε προχθές Πέμπτη στην συγκέντρωση. Είναι δυνατόν να πέσουν οι τιμές σε μια ελεύθερη αγορά με διαδηλώσεις ;;; Έλεος και ήμαρτον !Όσο θα καταναλώνεις σα ζώο τόσο θα ανεβαίνουν οι τιμές. Αυτός είναι ο αιώνιος νόμος της αγοράς. Της προσφοράς και της ζήτησης. Θα μπορούσες όμως να διαδηλώνεις για κάτι άλλο πιο εφικτό να πραγματοποιηθεί : Για καλύτερους μισθούς. Πως το βρίσκεις ;Δεν έχει υπάρξει ποτέ στην παγκόσμια οικονομική ιστορία περίπτωση πτώσης τιμών αγαθών με εξεγέρσεις και διαδηλώσεις. Αντιθέτως με αγώνες και αίμα έχουν κατακτηθεί και καλύτερα μεροκάματα και καλύτερες συνθήκες εργασίας.Έπρεπε λοιπόν οι φίλτατοι εργατοπατέρες που κάλεσαν τον κόσμο σε αυτό το γελοίο συλλαλητήριο κατά της ακρίβειας (εδώ γελάμε) να είχαν κάνει το καθήκον τους νωρίτερα όταν σαν τις κότες έτρεξαν να υπογράψουν τα ψίχουλα των συλλογικών συμβάσεων με τους εργοδότες που έτριβαν τα χέρια τους.Δεν το έκαναν όμως, (σκόπιμα αφού κι αυτοί είναι μέρος του συστήματος — κύριοι Σκουλατάκηδες είναι ψέματα;) με συνέπεια οι μισθοί μας να εξανεμίζονται, χρόνο με το χρόνο, να μην πω μήνα με το μήνα. Μην τσιμπάτε λοιπόν. Μην τρώτε τη φόλα της ακρίβειας. Τους βολεύει να το νομίζεις αυτό. Το ζήτημα είναι όμως ποιός αξιόπιστος φορέας θα μας βγάλει στους δρόμους να αγωνιστούμε και να διεκδικήσουμε καλύτερα μεροκάματα. (Έλα μου ντε, ποιός ;)Και κάτι άλλο : Θέλω να δω κύριοι βιομήχανοι και λοιποί, που θα βρίσκετε καταναλωτικό κοινό να αγοράζει τα προϊόντα σας και τις υπηρεσίες σας σε λίγο καιρό. Όταν θα έχουν στερέψει τα δάνεια, οι εναπομείναντες καταθέσεις και τα λεφτά των γέρων μας. Με τα 600ρια και τα 700ρια που μας δίνετε χλωμό το βλέπω. Να δω ρε μπαγάσηδες, είμαι πολύ περίεργος ...
Γιώργος Πιάς
Μέλος του «ΟΜΙΛΟΥ ΔΗΜΟΚΡΑΤΩΝ ΚΡΗΤΗΣ»
http://cretanpatriot.blogspot.com
============================
Πέμπτη, 19 Ιουνίου 2008
Συνέντευξη Βερελή
Ο πρώην υπουργός και βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Χρίστος Βερελής μιλώντας στον Ρ/Σ «Στο Κόκκινο» και στους Ανδρέα Παπαδόπουλο και Κυριάκο Μαντούβαλο, είπε
ΕΡ: Πώς κρίνετε την κίνηση του κ. Παπανδρέου; Έπρεπε να προχωρήσει σε αυτήν την κίνηση;
ΑΠ: Στη φάση που είμαστε, τα στελέχη δεν είναι η ώρα, παρά για να πουν με ευθύνη πως θα αποσοβηθούν τα δεινά. Το ΠΑΣΟΚ είναι σήμερα αντιμέτωπο με τη μεγαλύτερη κρίση από την ίδρυσή του. Ο κόσμος που το στηρίζει είναι σοκαρισμένος, επικρατεί αγωνία για την εξέλιξη, υπάρχει πτώση ηθικού, υπάρχει πικρία, υπάρχει ανησυχία. Η απομάκρυνση του κ. Σημίτη είναι ένα μείζον θέμα. Η παράταξη το αισθάνεται και σαν ακρωτηριασμό. Αυτός ο ακρωτηριασμός, όπως δείχνουν και οι δημοσκοπήσεις, έχει χωρίσει τις απόψεις στα δυο. Αν παραμείνουν έτσι τα πράγματα τότε η κυβέρνηση της ΝΔ, αυτή η κυβέρνηση που έφερε στο προσκήνιο κερδοσκόπους και καρτέλ, και που βυθίζει τη χώρα σε οικονομική κρίση, θα προχωρά ανέλεγκτη και ο κ. Καραμανλής θα κάνει και το επόμενο πάρτι.
Όλοι είμαστε υποχρεωμένοι και κυρίως αυτοί που έχουν τη μεγαλύτερη δυνατότητα να οδηγήσουν τα πράγματα, μπροστά σε αυτή τη μεγάλή ευθύνη, να υπερβούν αμέσως τα όποια προσωπικά συναισθήματά τους, είτε είναι δίκαια είτε είναι άδικα.
ΕΡ: Το μόνο συναίσθημα που ένιωσε ο κ. Παπανδρέου, όπως δήλωσε σήμερα στα ΝΕΑ, είναι απορία και έκανε λόγο για κινήσεις που εκθέτουν τον πρώην πρωθυπουργό και βοηθάνε την κυβέρνηση.
ΑΠ: Πρέπει να αναταχθούν εδώ και τώρα όλα τα αρνητικά γεγονότα, αυτή η κατάσταση και να βρεθεί λύση. Να υπάρξει μια συνάντηση, να γίνει μια συζήτηση, να διαγράψουμε το μεγάλο κίνδυνο που πλησιάζει για τη δημοκρατική παράταξη. Αυτό προέχει. Δεν είναι η ώρα τα στελέχη να ρίχνουν λάδι στη φωτιά. Η ευθύνη μας είναι μεγάλη και η επιθυμία μου είναι ο Ιούνιος του 2008 να μην αποτελέσει ιστορική περίοδο που θα αναφέρεται στο μέλλον ως στίγμα για τη δημοκρατική παράταξη.
ΕΡ: Είπατε ότι πρέπει να υπάρξει μια συνάντηση. Με πρωτοβουλία ποιανού;
ΑΠ: Δεν είναι ο δικός μου ο ρόλος να δώσω κατευθυντήριες γραμμές. Αυτό που διερμηνεύω είναι αυτό που μεταφέρει με αγωνία ο κόσμος του ΠΑΣΟΚ. Κάθε άνθρωπος που με πλησίασε κατά την επίσκεψη που έκανα στην περιφέρειά μου, μου έλεγε ότι η κοινή συνισταμένη όλων είναι η βαθιά επιθυμία να ξεπεραστεί αυτή η κρίση.
ΕΡ: Για να ερμηνεύσω τη σκέψη σας, προφανώς λέτε ότι ο κ. Παπανδρέου ως ηγέτης πρέπει να πάρει την πρωτοβουλία για να κλείσει το θέμα.
ΑΠ: Όλοι πρέπει από το δικό τους επίπεδο να πάρουν τις πρωτοβουλίες που μπορούν. Οι πρωτοβουλίες αυτές πρέπει να είναι θετικές. Να διαγραφεί ο μεγάλος κίνδυνος που πλησιάζει για τη δημοκρατική παράταξη.
ΕΡ: Θεωρείτε ότι όλες αυτές οι κινήσεις του κ. Παπανδρέου είναι απόρροια των δημοσκοπήσεων και των προβλημάτων που αντιμετωπίζει το ΠΑΣΟΚ;
ΑΠ: Για όλα αυτά έχουμε τοποθετηθεί. Αυτή τη στιγμή το μείζον είναι να υπάρξουν πρωτοβουλίες που θα αμβλύνουν την κρίση, θα την ανατάξουν και θα δώσουν τη δυνατότητα ο τόπος θα έχει μια ενωμένη δημοκρατική παράταξη που θα αντιμετωπίσει αυτό που γίνεται τώρα σε επίπεδο κυβέρνησης.
ΕΡ: Θεωρείτε ότι πρέπει τα κορυφαία στελέχη να μιλήσουν και να πάρουν θέση;
ΑΠ: Δεν μπορώ να υποβάλω την άποψή μου και να δώσω τη συμβουλή μου σε κανέναν. Εγώ κάνω αυτό που κάνω με το αίσθημα ότι τα πράγματα πρέπει άμεσα να αναταχθούν. Επαναλαμβάνω ότι το ΠΑΣΟΚ αντιμετωπίζει τη μεγαλύτερη κρίση στην ιστορία του.
ΕΡ: Ανησυχείτε ότι τυχόν διαρροές στη σημερινή ψηφοφορία για το δημοψήφισμα μπορεί να δημιουργήσει νέο γύρο εσωστρέφειας στο ΠΑΣΟΚ;
ΑΠ: Το έχουμε υπογράψει όλοι εκτός του κ. Σημίτη. Το θέμα δεν το βρίσκω ότι για τα εσωτερικά πράγματα της Ελλάδας έχει τεράστια σημασία.
ΕΡ: Πώς κρίνετε την κίνηση του κ. Παπανδρέου; Έπρεπε να προχωρήσει σε αυτήν την κίνηση;
ΑΠ: Στη φάση που είμαστε, τα στελέχη δεν είναι η ώρα, παρά για να πουν με ευθύνη πως θα αποσοβηθούν τα δεινά. Το ΠΑΣΟΚ είναι σήμερα αντιμέτωπο με τη μεγαλύτερη κρίση από την ίδρυσή του. Ο κόσμος που το στηρίζει είναι σοκαρισμένος, επικρατεί αγωνία για την εξέλιξη, υπάρχει πτώση ηθικού, υπάρχει πικρία, υπάρχει ανησυχία. Η απομάκρυνση του κ. Σημίτη είναι ένα μείζον θέμα. Η παράταξη το αισθάνεται και σαν ακρωτηριασμό. Αυτός ο ακρωτηριασμός, όπως δείχνουν και οι δημοσκοπήσεις, έχει χωρίσει τις απόψεις στα δυο. Αν παραμείνουν έτσι τα πράγματα τότε η κυβέρνηση της ΝΔ, αυτή η κυβέρνηση που έφερε στο προσκήνιο κερδοσκόπους και καρτέλ, και που βυθίζει τη χώρα σε οικονομική κρίση, θα προχωρά ανέλεγκτη και ο κ. Καραμανλής θα κάνει και το επόμενο πάρτι.
Όλοι είμαστε υποχρεωμένοι και κυρίως αυτοί που έχουν τη μεγαλύτερη δυνατότητα να οδηγήσουν τα πράγματα, μπροστά σε αυτή τη μεγάλή ευθύνη, να υπερβούν αμέσως τα όποια προσωπικά συναισθήματά τους, είτε είναι δίκαια είτε είναι άδικα.
ΕΡ: Το μόνο συναίσθημα που ένιωσε ο κ. Παπανδρέου, όπως δήλωσε σήμερα στα ΝΕΑ, είναι απορία και έκανε λόγο για κινήσεις που εκθέτουν τον πρώην πρωθυπουργό και βοηθάνε την κυβέρνηση.
ΑΠ: Πρέπει να αναταχθούν εδώ και τώρα όλα τα αρνητικά γεγονότα, αυτή η κατάσταση και να βρεθεί λύση. Να υπάρξει μια συνάντηση, να γίνει μια συζήτηση, να διαγράψουμε το μεγάλο κίνδυνο που πλησιάζει για τη δημοκρατική παράταξη. Αυτό προέχει. Δεν είναι η ώρα τα στελέχη να ρίχνουν λάδι στη φωτιά. Η ευθύνη μας είναι μεγάλη και η επιθυμία μου είναι ο Ιούνιος του 2008 να μην αποτελέσει ιστορική περίοδο που θα αναφέρεται στο μέλλον ως στίγμα για τη δημοκρατική παράταξη.
ΕΡ: Είπατε ότι πρέπει να υπάρξει μια συνάντηση. Με πρωτοβουλία ποιανού;
ΑΠ: Δεν είναι ο δικός μου ο ρόλος να δώσω κατευθυντήριες γραμμές. Αυτό που διερμηνεύω είναι αυτό που μεταφέρει με αγωνία ο κόσμος του ΠΑΣΟΚ. Κάθε άνθρωπος που με πλησίασε κατά την επίσκεψη που έκανα στην περιφέρειά μου, μου έλεγε ότι η κοινή συνισταμένη όλων είναι η βαθιά επιθυμία να ξεπεραστεί αυτή η κρίση.
ΕΡ: Για να ερμηνεύσω τη σκέψη σας, προφανώς λέτε ότι ο κ. Παπανδρέου ως ηγέτης πρέπει να πάρει την πρωτοβουλία για να κλείσει το θέμα.
ΑΠ: Όλοι πρέπει από το δικό τους επίπεδο να πάρουν τις πρωτοβουλίες που μπορούν. Οι πρωτοβουλίες αυτές πρέπει να είναι θετικές. Να διαγραφεί ο μεγάλος κίνδυνος που πλησιάζει για τη δημοκρατική παράταξη.
ΕΡ: Θεωρείτε ότι όλες αυτές οι κινήσεις του κ. Παπανδρέου είναι απόρροια των δημοσκοπήσεων και των προβλημάτων που αντιμετωπίζει το ΠΑΣΟΚ;
ΑΠ: Για όλα αυτά έχουμε τοποθετηθεί. Αυτή τη στιγμή το μείζον είναι να υπάρξουν πρωτοβουλίες που θα αμβλύνουν την κρίση, θα την ανατάξουν και θα δώσουν τη δυνατότητα ο τόπος θα έχει μια ενωμένη δημοκρατική παράταξη που θα αντιμετωπίσει αυτό που γίνεται τώρα σε επίπεδο κυβέρνησης.
ΕΡ: Θεωρείτε ότι πρέπει τα κορυφαία στελέχη να μιλήσουν και να πάρουν θέση;
ΑΠ: Δεν μπορώ να υποβάλω την άποψή μου και να δώσω τη συμβουλή μου σε κανέναν. Εγώ κάνω αυτό που κάνω με το αίσθημα ότι τα πράγματα πρέπει άμεσα να αναταχθούν. Επαναλαμβάνω ότι το ΠΑΣΟΚ αντιμετωπίζει τη μεγαλύτερη κρίση στην ιστορία του.
ΕΡ: Ανησυχείτε ότι τυχόν διαρροές στη σημερινή ψηφοφορία για το δημοψήφισμα μπορεί να δημιουργήσει νέο γύρο εσωστρέφειας στο ΠΑΣΟΚ;
ΑΠ: Το έχουμε υπογράψει όλοι εκτός του κ. Σημίτη. Το θέμα δεν το βρίσκω ότι για τα εσωτερικά πράγματα της Ελλάδας έχει τεράστια σημασία.
=====================================
Άρθρο του Χρίστου Βερελή για την παγκόσμια ημέρα περιβάλλοντος
Η 5η Ιουνίου δεν είναι μια ημέρα γιορτής
Η 5η Ιουνίου δεν είναι μια ημέρα γιορτής
αλλά μια μέρα απολογισμού
και αντίστασης στη λεηλασία της φύσης,
στην αύξηση της ρύπανσης,
στην εμπορευματοποίηση των πόλεων.
H προστασία του περιβάλλοντος και η οικονομική ανάπτυξη αντιμετωπίζονται παραδοσιακά ως δύο ανταγωνιστικές προτεραιότητες: για πολλούς η οικονομική ανάπτυξη συνεπάγεται την εκτεταμένη και εξαντλητική εκμετάλλευση των φυσικών πόρων, ενώ η προστασία του περιβάλλοντος συνοδεύεται από απαγορεύσεις που τελικά εμποδίζουν την ανάπτυξη της οικονομίας.
Η προστασία του περιβάλλοντος και η ανάπτυξη θεωρούνται ως δύο τομείς που συμβαδίζουν και αλληλοσυμπληρώνονται.
Η προστασία του περιβάλλοντος αποκτά νόημα και γίνεται πιο εντατική όταν οι άνθρωποι ευημερούν, ενώ η ευημερία των ανθρώπων τροφοδοτείται, και τελικά είναι επιτεύξιμη μόνο μέσα σε ένα υγιές περιβάλλον.
Σε αυτόν τον άξονα, πρέπει να προάγουμε την έννοια της αειφόρου ανάπτυξης, εναρμονίζοντας την ανάγκη για προστασία του περιβάλλοντος και για οικονομική ανάπτυξη.
Βασικά θέματα που άπτονται της προστασίας του περιβάλλοντος, εν όψει και των εντεινόμενων προκλήσεων που δημιουργεί η ανθρωπογενής ρύπανση και η μη ορθολογική διαχείριση των ενεργειακών ή άλλων φυσικών πόρων είναι τα παρακάτω:
Χωροταξικός Σχεδιασμός
Ο χωροταξικός σχεδιασμός δεν είναι ακαδημαϊκή άσκηση ούτε απαίτηση μιας ελίτ επιστημονικών φορέων. Ο χωροταξικός σχεδιασμός θα πρέπει να επιδιώκει την ολοκληρωμένη και ισόρροπη κατανομή των ανθρώπινων δραστηριοτήτων στον γεωγραφικό χώρο με στόχο την οικονομική ανάπτυξη, την κοινωνική συνοχή και την προστασία του περιβάλλοντος και των φυσικών πόρων.
Παράλληλα, η έλλειψή του σε συνδυασμό με την αδικαιολόγητη καθυστέρηση ολοκλήρωσης του Κτηματολογίου, αποτελεί βασικό κίνητρο για τη διαιώνιση των καταπατήσεων δημόσιας και οικολογικά πολύτιμης γης.
Προστατευόμενες περιοχές
Στα πλαίσια της τελευταίας τα κράτη-μέλη δεσμεύονται να παρουσιάσουν εθνικό κατάλογο με περιοχές ιδιαίτερου φυσικού ενδιαφέροντος, οι οποίες θα αποτελέσουν το ευρωπαϊκό οικολογικό δίκτυο Natura 2000. Οι περιοχές αυτές τελούν υπό ιδιαίτερο καθεστώς προστασίας καθώς τα κράτη-μέλη υποχρεώνονται να λάβουν ειδικά μέτρα, ώστε να διατηρήσουν τα σημαντικά οικολογικά χαρακτηριστικά τους.
Η Ελλάδα, ένα από τα κράτη-μέλη με τη μεγαλύτερη βιοποικιλότητα στην Ευρώπη, έχει προτείνει για ένταξη στο δίκτυο Natura 2000 238 Τόπους Κοινοτικής Σημασίας από την Οδηγία των Οικότοπων και 110 Ζώνες Ειδικής Προστασίας
Σε αυτές συμπεριλαμβάνονται και όλες οι περιοχές που είχαν θεσμοθετηθεί ως προστατευόμενες βάσει της εθνικής νομοθεσίας (ν. 1650/1989).
Οι δράσεις, λοιπόν, στις «προστατευόμενες περιοχές» αναφέρονται στο σύνολο των περιοχών που έχουν προταθεί για ένταξη στο οικολογικό σημαντικά στη σύσταση 27 φορέων διαχείρισης.
Υδάτινοι Πόροι
Φαινομενικά είναι άφθονο και υπάρχει παντού. Στην πραγματικότητα όμως, το νερό είναι ένας περιορισμένος φυσικός πόρος. Μόνο το 2,5% των παγκόσμιων αποθεμάτων είναι γλυκό, και το περισσότερο από αυτό βρίσκεται εγκλωβισμένο στους παγετώνες και στο υπέδαφος. Τελικά, το νερό που είναι πραγματικά διαθέσιμο στον άνθρωπο είναι ελάχιστο (μόλις 1%). Δεν είναι επομένως τυχαίο, που η λειψυδρία αποτελεί σημαντικό κοινωνικό και οικονομικό πρόβλημα για πολλές χώρες - ακόμα και αιτία πολέμων.
Η Ελλάδα είναι μια μάλλον πλούσια σε νερό μεσογειακή χώρα αφού η μέση ετήσια βροχόπτωση φτάνει τα 700mm/χρόνο, μεγαλύτερη από ότι στην Ισπανία (636 mm/έτος) ή την Κύπρο (498mm/έτος). Το νούμερο αυτό κρύβει, ωστόσο, τις μεγάλες διαφορές που παρατηρούνται τοπικά, καθώς το κύριο χαρακτηριστικό των υδάτινων πόρων στην Ελλάδα είναι η άνιση κατανομή τους στο χώρο και το χρόνο. Το έντονο ανάγλυφο, οι πολλές και σχετικά μικρές λεκάνες απορροής, η άνιση κατανομή των βροχοπτώσεων σε συνδυασμό με τη συγκέντρωση του πληθυσμού και των κυριότερων δραστηριοτήτων (μεγάλες πόλεις, γεωργία, τουρισμός) στα ξηρότερα μέρη της χώρας, προκαλούν τελικά προβλήματα διαθεσιμότητας και κάνουν δύσκολη τη διαχείριση των υδάτινων πόρων.
Κλίμα και Ενέργεια
Η αλλαγή του κλίματος συμβαίνει, τα αποτελέσματά της είναι ήδη ορατά και πρόκειται να μας επηρεάσουν όλους. Έρευνες του WWF έχουν δείξει ότι το 33% των οικοσυστημάτων του πλανήτη βρίσκονται σε κίνδυνο, ενώ πολλά είδη χλωρίδας και πανίδας απειλούνται με εξαφάνιση.
Τα στοιχεία για την Ελλάδα
Έχουμε ήδη υπερβεί τα όρια εκπομπών που έθεσε το Πρωτόκολλο του Κιότο
Δεν θα πιάσουμε το στόχο για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας
Η συνολική κατανάλωση ενέργειας στη χώρα μας αυξάνεται κατά 2,7% κάθε χρόνο
Για κάθε μονάδα ΑΕΠ παράγουμε 41% περισσότερες εκπομπές αερίων θερμοκηπίου σε σχέση με την ΕΕ-15
Κάθε Έλληνας παράγει σχεδόν 12,4 τόνους αερίων του θερμοκηπίου κάθε χρόνο, δηλαδή 12% πιο πάνω από το μέσο Ευρωπαϊκό όρο
Έχουμε τη μεγαλύτερη εξάρτηση από πετρέλαιο σε όλη την Ευρώπη των 25
Η κυβέρνηση απάλλαξε το λιγνίτη και το λιθάνθρακα, που αποτελούν τα πλέον ρυπογόνα καύσιμα, από κάθε φόρο
Κίνητρα για την εξοικονόμηση ενέργειας και την εισαγωγή ΑΠΕ στον οικιακό τομέα δεν έχουν εφαρμοστεί
H προστασία του περιβάλλοντος και η οικονομική ανάπτυξη αντιμετωπίζονται παραδοσιακά ως δύο ανταγωνιστικές προτεραιότητες: για πολλούς η οικονομική ανάπτυξη συνεπάγεται την εκτεταμένη και εξαντλητική εκμετάλλευση των φυσικών πόρων, ενώ η προστασία του περιβάλλοντος συνοδεύεται από απαγορεύσεις που τελικά εμποδίζουν την ανάπτυξη της οικονομίας.
Η προστασία του περιβάλλοντος και η ανάπτυξη θεωρούνται ως δύο τομείς που συμβαδίζουν και αλληλοσυμπληρώνονται.
Η προστασία του περιβάλλοντος αποκτά νόημα και γίνεται πιο εντατική όταν οι άνθρωποι ευημερούν, ενώ η ευημερία των ανθρώπων τροφοδοτείται, και τελικά είναι επιτεύξιμη μόνο μέσα σε ένα υγιές περιβάλλον.
Σε αυτόν τον άξονα, πρέπει να προάγουμε την έννοια της αειφόρου ανάπτυξης, εναρμονίζοντας την ανάγκη για προστασία του περιβάλλοντος και για οικονομική ανάπτυξη.
Βασικά θέματα που άπτονται της προστασίας του περιβάλλοντος, εν όψει και των εντεινόμενων προκλήσεων που δημιουργεί η ανθρωπογενής ρύπανση και η μη ορθολογική διαχείριση των ενεργειακών ή άλλων φυσικών πόρων είναι τα παρακάτω:
Χωροταξικός Σχεδιασμός
Ο χωροταξικός σχεδιασμός δεν είναι ακαδημαϊκή άσκηση ούτε απαίτηση μιας ελίτ επιστημονικών φορέων. Ο χωροταξικός σχεδιασμός θα πρέπει να επιδιώκει την ολοκληρωμένη και ισόρροπη κατανομή των ανθρώπινων δραστηριοτήτων στον γεωγραφικό χώρο με στόχο την οικονομική ανάπτυξη, την κοινωνική συνοχή και την προστασία του περιβάλλοντος και των φυσικών πόρων.
Παράλληλα, η έλλειψή του σε συνδυασμό με την αδικαιολόγητη καθυστέρηση ολοκλήρωσης του Κτηματολογίου, αποτελεί βασικό κίνητρο για τη διαιώνιση των καταπατήσεων δημόσιας και οικολογικά πολύτιμης γης.
Προστατευόμενες περιοχές
Στα πλαίσια της τελευταίας τα κράτη-μέλη δεσμεύονται να παρουσιάσουν εθνικό κατάλογο με περιοχές ιδιαίτερου φυσικού ενδιαφέροντος, οι οποίες θα αποτελέσουν το ευρωπαϊκό οικολογικό δίκτυο Natura 2000. Οι περιοχές αυτές τελούν υπό ιδιαίτερο καθεστώς προστασίας καθώς τα κράτη-μέλη υποχρεώνονται να λάβουν ειδικά μέτρα, ώστε να διατηρήσουν τα σημαντικά οικολογικά χαρακτηριστικά τους.
Η Ελλάδα, ένα από τα κράτη-μέλη με τη μεγαλύτερη βιοποικιλότητα στην Ευρώπη, έχει προτείνει για ένταξη στο δίκτυο Natura 2000 238 Τόπους Κοινοτικής Σημασίας από την Οδηγία των Οικότοπων και 110 Ζώνες Ειδικής Προστασίας
Σε αυτές συμπεριλαμβάνονται και όλες οι περιοχές που είχαν θεσμοθετηθεί ως προστατευόμενες βάσει της εθνικής νομοθεσίας (ν. 1650/1989).
Οι δράσεις, λοιπόν, στις «προστατευόμενες περιοχές» αναφέρονται στο σύνολο των περιοχών που έχουν προταθεί για ένταξη στο οικολογικό σημαντικά στη σύσταση 27 φορέων διαχείρισης.
Υδάτινοι Πόροι
Φαινομενικά είναι άφθονο και υπάρχει παντού. Στην πραγματικότητα όμως, το νερό είναι ένας περιορισμένος φυσικός πόρος. Μόνο το 2,5% των παγκόσμιων αποθεμάτων είναι γλυκό, και το περισσότερο από αυτό βρίσκεται εγκλωβισμένο στους παγετώνες και στο υπέδαφος. Τελικά, το νερό που είναι πραγματικά διαθέσιμο στον άνθρωπο είναι ελάχιστο (μόλις 1%). Δεν είναι επομένως τυχαίο, που η λειψυδρία αποτελεί σημαντικό κοινωνικό και οικονομικό πρόβλημα για πολλές χώρες - ακόμα και αιτία πολέμων.
Η Ελλάδα είναι μια μάλλον πλούσια σε νερό μεσογειακή χώρα αφού η μέση ετήσια βροχόπτωση φτάνει τα 700mm/χρόνο, μεγαλύτερη από ότι στην Ισπανία (636 mm/έτος) ή την Κύπρο (498mm/έτος). Το νούμερο αυτό κρύβει, ωστόσο, τις μεγάλες διαφορές που παρατηρούνται τοπικά, καθώς το κύριο χαρακτηριστικό των υδάτινων πόρων στην Ελλάδα είναι η άνιση κατανομή τους στο χώρο και το χρόνο. Το έντονο ανάγλυφο, οι πολλές και σχετικά μικρές λεκάνες απορροής, η άνιση κατανομή των βροχοπτώσεων σε συνδυασμό με τη συγκέντρωση του πληθυσμού και των κυριότερων δραστηριοτήτων (μεγάλες πόλεις, γεωργία, τουρισμός) στα ξηρότερα μέρη της χώρας, προκαλούν τελικά προβλήματα διαθεσιμότητας και κάνουν δύσκολη τη διαχείριση των υδάτινων πόρων.
Κλίμα και Ενέργεια
Η αλλαγή του κλίματος συμβαίνει, τα αποτελέσματά της είναι ήδη ορατά και πρόκειται να μας επηρεάσουν όλους. Έρευνες του WWF έχουν δείξει ότι το 33% των οικοσυστημάτων του πλανήτη βρίσκονται σε κίνδυνο, ενώ πολλά είδη χλωρίδας και πανίδας απειλούνται με εξαφάνιση.
Τα στοιχεία για την Ελλάδα
Έχουμε ήδη υπερβεί τα όρια εκπομπών που έθεσε το Πρωτόκολλο του Κιότο
Δεν θα πιάσουμε το στόχο για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας
Η συνολική κατανάλωση ενέργειας στη χώρα μας αυξάνεται κατά 2,7% κάθε χρόνο
Για κάθε μονάδα ΑΕΠ παράγουμε 41% περισσότερες εκπομπές αερίων θερμοκηπίου σε σχέση με την ΕΕ-15
Κάθε Έλληνας παράγει σχεδόν 12,4 τόνους αερίων του θερμοκηπίου κάθε χρόνο, δηλαδή 12% πιο πάνω από το μέσο Ευρωπαϊκό όρο
Έχουμε τη μεγαλύτερη εξάρτηση από πετρέλαιο σε όλη την Ευρώπη των 25
Η κυβέρνηση απάλλαξε το λιγνίτη και το λιθάνθρακα, που αποτελούν τα πλέον ρυπογόνα καύσιμα, από κάθε φόρο
Κίνητρα για την εξοικονόμηση ενέργειας και την εισαγωγή ΑΠΕ στον οικιακό τομέα δεν έχουν εφαρμοστεί
============================================================
Οι φωτιές στα δάση μας...
του Άρη Διαμαντόπουλου
Όλοι μας ζήσαμε την καταστροφική μανία των πυρκαγιών στα δάση μας και την ανθρώπινη οδύνη που αυτές προκάλεσαν στις ψυχές μας, ως επίσης και τον σκληρό αλλά και θαυμαστό αγώνα των πυροσβεστών μας.
Ένα καλοκαίρι που δεν πρέπει να ξαναέρθει στην Ελλάδα...
Η πατρίδα μας ήταν στις φλόγες και άλλα προηγούμενα καλοκαίρια, αλλά η έκταση και η συχνότητα των πυρκαγιών αυτού του καλοκαιριού δεν είχαν προηγούμενο.
Είχαμε ταυτόχρονες πυρκαγιές στα δάση μας σε όλη την επικράτειά μας, από τον Ταύγετο και τον Πάρνωνα μέχρι την Μουργκάνα και τον Γράμμο.
Φωτιές σε νυχτερινές ώρες, σε περιοχές και σε συχνότητα και ένταση, που περιορισμένες ενδείξεις παρουσιάζουν ότι είναι δυνατόν να αποδοθούν στους λεγόμενους ασυνείδητους «οικοπεδοφάγους», είτε σε αμέλεια, είτε σε αυταναφλέξεις λόγω των υψηλών θερμοκρασιών.
Όλες αυτές οι ενδείξεις μαζί με τους εμπρηστικούς μηχανισμούς που βρέθηκαν, οδηγούν την κάθε ανθρώπινη λογική ότι οι φωτιές του καλοκαιριού που πέρασε δεν ήταν τυχαίες και δικαίως διατυπώθηκε από τον Πρωθυπουργό της χώρας ότι τουλάχιστον δεν ήταν αυτές συμπτωματικές.
Πραγματικά έδιναν την εντύπωση ότι ήταν σχεδιασμένες και έντεχνα οργανωμένες και η αίσθηση αυτή δεν είναι υπερβολή εάν ανατρέξουμε στις φωτιές των νησιών του Αιγαίου μας κατά το παρελθόν (γεγονός που δεν δικαιολογείται λόγω της πυκνής παρατήρησης και της υψηλής επαγρύπνησης που υπάρχει σε αυτά).
Τότε για τις φωτιές αυτές στα νησιά μας είχε δημιουργηθεί η εντύπωση στην Κοινή Γνώμη ότι προερχόταν από Τούρκους δολιοφθορείς, γεγονός που επιβεβαιώθηκε μετέπειτα από ομολογίες μελών των «γκρίζων λύκων», όπως διαβάσαμε σε εφημερίδες.
Επομένως οι φωτιές στα δάση μας αυτό το καλοκαίρι, ως επί το πλείστον, ήταν οργανωμένες και στοχευόμενες και απέβλεπαν σε κάποιο σκοπό.
Αυτός ο σκοπός είμαι της γνώμης ότι δύναται να προσδιοριστεί από τις ενδείξεις και μόνον, έστω και αν δεν υπάρχουν μαρτυρίες από συλληφθέντες φυσικούς αυτουργούς.
Ο σκοπός των εμπρηστών μπορεί να αποκαλυφθεί από:
· Την μετέπειτα χρήση των χώρων που κάηκαν από προηγούμενες πυρκαγιές (βοσκοτόπια, ανέγερση κατοικιών και επιχειρήσεων κλπ.)
· Την αξιολόγηση των περιοχών των πυρκαγιών, για ποιο σκοπό μπορούν να χρησιμοποιηθούν ή γιατί τέθηκαν σε αυτές τις περιοχές.
· Τα αποδεικτικά στοιχεία που προέκυψαν από τις έρευνες (μαρτυρίες συλληφθέντων, πυροδοτικοί μηχανισμοί).
· Από τις πολιτικές πρωτοβουλίες της Κυβέρνησης εκείνη την εποχή και από τις οποίες θίγονταν πολιτικό-οικονομικά συμφέροντα άλλων.
Όταν εντοπισθεί ο σκοπός των πυρκαγιών, οδηγούμαστε και στην κατεύθυνση των εμπρηστών.
Επιβάλλεται λοιπόν, έστω και τώρα, οι αρμοδιότητες αρχές να δημοσιεύσουν τα πορίσματά τους από τις έρευνές τους για τις φωτιές στα δάση μας προς ικανοποίηση του κοινού περί δικαίου αισθήματος των πολιτών.
Αυτά όμως έγιναν και τα συμπεράσματά τους μας υποχρεώνουν ώστε να ληφθούν μέτρα ολοκληρωμένα τόσο κυρίως για την πρόληψη, όσο και για την άμεση και αποτελεσματική καταστολή των πυρκαγιών από εδώ και πέρα.
Αυτές όμως οι προπαρασκευές πρέπει να γίνονται από την περίοδο του χειμώνα, ώστε να είναι δυνατή η εφαρμογή τους κάθε καλοκαίρι.
Αυτονόητη δε είναι η ανάγκη βαρύτητας στα προληπτικά μέτρα, ορισμένα από τα οποία, μεταξύ των άλλων θα μπορούσαν να είναι:
· Οργάνωση και λειτουργία κατά τους μήνες του καλοκαιριού επίγειας, εναέριας και ηλεκτρονικής παρατήρησης όλων των δασικών εκτάσεων της επικράτειας και με συγκεκριμένους τομείς επιτήρησης ανά περιφέρειες, νομούς και δήμους.
· Εποχούμενοι περίπολοι σε εθνικούς, επαρχιακούς και δασικούς δρόμους με συγκεκριμένες αποστολές, όπως τα παρατηρητήρια.
· Εναέρια και επίγεια τμήματα σε ετοιμότητα προς άμεση κατάσβεση της φωτιάς μόλις αυτή παρουσιαστεί.
· Συνεχής ενημέρωση για την ευαισθητοποίηση των πολιτών για την πρόληψη και καταστολή της.
· Καθορισμός ενός συντονιστικού οργάνου πρόληψης και κατάσβεσης πυρκαγιών σε όλα τα κλιμάκια του Πυροσβεστικού Σώματος.
Βέβαια όλα αυτά τα μέτρα απαιτούν ταυτοχρόνως μια εκ βάθρων αναδιοργάνωση του Πυροσβεστικού Σώματος σε προσωπικό, μέσα και εκπαίδευση, ώστε να μπορεί να δρα αυτοτελώς και με επάρκεια.
Αυτή η επιδίωξη απαιτεί μία παρόμοια με τον στρατό οργάνωση, αλλά μέχρις ότου φτάσει σε αυτό το επίπεδο (π.χ. να έχει δικά της πυροσβεστικά αεροσκάφη και άλλων μορφών υποστήριξη) είμαι της γνώμη ότι δύναται στο έργο της να υποστηρίζεται από τους άλλους κλάδους της Ελληνικής Πολιτείας (στρατό, αστυνομία, δασοφύλακες, αγροφύλακες, δήμους, εθελοντές πολίτες κλπ.)
Αυτό το αναδιοργανωμένο πυροσβεστικό σχήμα πρέπει να ασκείται, ώστε ο καθένας πυροσβέστης να είναι εξοικειωμένος με το έργο του.
Αλλά εάν οι επιχειρησιακές ασκήσεις αποτελούν μία βασική δοκιμασία ελέγχου ετοιμότητας καταστολής των πυρκαγιών, εξίσου σημαντικός θεωρείται και ο συνεχής έλεγχος ορθής λειτουργίας του προληπτικού συστήματος των πυρκαγιών.
Αναμένουμε αποτελέσματα, ώστε να μην ξανάλθουν στη χώρα μας αυτές οι πυρκαγιές.
Αυτή η Χρονιά ας είναι χωρίς καταστροφές.....!
Το Νερό Πηγής Ζωής
και η προστασία του
Η φυσική σημασία του νερού είναι προφανής σε κάθε ζωντανό οργανισμό και η κρισιμότητά του γνωστή στον άνθρωπο από την αρχή της ύπαρξής του . Η ανθρώπινη δραστηριότητα και πρακτική (αστικοποίηση , βιομηχανική και αγροτική ρύπανση κ.λ.π.) σε συνδυασμό με τις κλιματικές αλλαγές έχουν δημιουργησει σοβαρά προβλήματα διαθεσιμότητας τόσο στην ποσότητα όσο και στην ποιότητα του πόσιμου νερού .
Σε όλη την ιστορία και προϊστορία του ανθρώπου η κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη σημαδεύτηκε από την προσέγγιση σε πόρους νερού .
Οι αρχαιολογικές ανασκαφές για την έρευνα αρχαίων πολιτισμών αποκάλυψαν ότι , η ανάπτυξη οικισμών ήταν συνάρτηση αξιόπιστης πηγής πόσιμου νερού . Οι κοινωνίες που διέθεταν πληθυσμό και πλούτο είχαν αναπτύξει σύστημα ύδρευσης και αποχέτευσης για την προστασία της δημόσιας υγείας . Από το 1700 π.χ. η Μινωική Κρήτη διέθετε ύδρευση και αποχέτευση .
Το νερό πηγή και σύμβολο ζωής έγινε από τα πανάρχαια χρόνια αντικείμενο λατρείας των πρωτόγονων λαών . Όποιες και αν είναι οι πολιτισμικές τους δομές , το νερό αποτελεί αστείρευτη πηγή δύναμης και ζωής : καθαρίζει , θεραπεύει , ανανεώνει και διασφαλίζει την αθανασία (αθάνατο νερό) .
Το νερό αποτελεί το κυρίαρχο στοιχείο των θρησκευτικών παραδόσεων . Στην αρχαία Ελλάδα έχουμε τις Νύμφες των λιμνών και των πηγών, τους θεούς των θαλασσών και των ποταμών . Το Ισλάμ θεωρεί το νερό θειο Δώρο προς όλους τους ανθρώπους και ιερό καθήκον η διανομή του .
Βασικός κανόνας του Εβραϊκού νόμου είναι αυτός της κοινοκτημοσύνης , και επειδή το νερό δίνεται από τον Θεό , η εμπορευματοποίηση αποτελεί ιεροσυλία , ισοδύναμη της πώλησης των Θείων αγαθών . Προτεραιοτητα για τη χρήση είχε ο άνθρωπος , μετά η άρδευση και τέλος τα ζώα . Το λεγόμενο δίκαιο της Δίψας ανάγεται σε κείμενο του Ησαΐα ΄΄ Όσοι διψάτε ελάτε στο νερό ΄΄ .
Το ανθρώπινο δικαίωμα στο νερό , όπως υιοθετήθηκε από την επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών, συνεπάγεται ότι ο καθένας πρέπει να έχει πρόσβαση σε επαρκές φυσικά αποδεκτό και οικονομικά ανεκτό νερό για προσωπική και οικιακή χρήση . Το πόσιμο νερό αποτελεί φυσική , οικονομική και κοινωνική οντότητα . Η αρχαία Ρώμη διέθετε το μεγαλύτερο και πλέον επιτυχημένο υδρευτικό σύστημα . Τα μεγάλα τεχνικά έργα , η επιβολή ειδικού φόρου στους προνομιούχους και η δημιουργία δημόσιων κρηνών αποδεικνύουν την πολύπλευρη φύση του πόσιμου νερού . Είναι η πρώτη μεγάλη πόλη που διαχειρίστηκε το πόσιμο νερό σαν ένα αγαθό με εμπορική αξία . Στην ίδια πόλη το πόσιμο νερό από τη μια παρέχεται δωρεάν για τις βασικές ανάγκες των απλών πολιτών από τον αυτοκράτορα και από την άλλη είναι αγαθό με εμπορική αξία και διανέμεται αφειδώς σ’αυτούς που μπορούν να πληρώνουν .
Για τη σημασία του πόσιμου νερού γράφτηκαν πολλά άρθρα από ειδικούς επιστήμονες , πολλοί δε αναφέρουν ως αιτία πολέμου την μελλοντική έλλειψη αυτού. Οι αλήθειες για το πόσιμο νερό στον κόσμο είναι απελπιστικές . Ο μισός πληθυσμός περίπου του αναπτυσσόμενου κόσμου υποφέρει από αρρώστιες που οφείλονται στην έλλειψη νερού και αποχέτευσης .
Στην Ελλάδα με ελάχιστες εξαιρέσεις το πόσιμο νερό είναι δεδομένο . Η διαθεσιμότητά του είναι ευθύνη της πολιτείας . Όπως κάθε φυσικό ή κοινωνικό αγαθό , το πόσιμο νερό δέχεται το έντονο ενδιαφέρον της ιδιωτικής πρωτοβουλίας.
Εκτός από την Αθήνα (Ε.Υ.Δ.Α.Π.) και την Θεσσαλονίκη (Ε.Υ.Α.Θ.) που πρόσφατα εισήχθηκαν στο Χρηματιστήριο , η διάθεση του πόσιμου νερού γίνεται από Δήμους ή από τις Δημοτικές Επιχειρήσεις Ύδρευσης – Αποχέτευσης (Δ.Ε.Υ.Α.). Τα δίκτυα ύδρευσης εξυπηρετούν το σύνολο του πληθυσμού με κόστος που διαφέρει από περιοχή σε περιοχή . Η ευρωπαϊκή ένωση και ο κρατικός προϋπολογισμός καλύπτουν το μεγαλύτερο μέρος της δαπάνης κατασκευής των μεγάλων έργων ύδρευσης . Οι χρηματοδοτήσεις φυσιολογικά θα μειώνονται και το κόστος των έργων θα επιβαρύνει τους καταναλωτές περισσότερο απο ότι σήμερα .
Η ποιότητα και η επάρκεια του πόσιμου νερού , είναι θέμα εξαιρετικά σημαντική και εξαρτάται από πολλούς παράγοντες .
Μικρές ή μεγάλες ποσότητες από τις χημικές ενώσεις που απορρίπτονται στο περιβάλλον από τον άνθρωπο καταλήγουν στο νερό .
Πολλοί θεωρούν το νερό που φτάνει στη βρύση μας είναι καλό και άλλοι ακατάλληλο προς πόση . Στη δεύτερη κατηγορία υπάγονται εκείνοι οι οποίοι προτιμούν το εμφιαλωμένο νερό .
Η ουσία όμως είναι μια . Πρόκειται για το ίδιο προϊόν το νερό , με την ίδια χημική σύσταση και τις ίδιες ιδιότητες . Στην πλειοψηφία του είτε πρόκειται για νερό δικτύου είτε για εμφιαλωμένο που εχει υποστεί επεξεργασία , και τα δύο προϊόντα δέχονται επιρροές μετά την επεξεργασία τους . Το μεν δικτύου σε ότι μπορεί να βρει μέχρι τις βρύσες των σπιτιών , το δε εμφιαλωμένο , την πλαστική φιάλη και τις συνθήκες μεταφοράς και αποθήκευσής του.
Ουσιαστική διαφορά υπάρχει στην τιμή του εμφιαλωμένου νερού που είναι πολλαπλάσια του δικτύου και η διάθεσή του αποφέρει μεγάλο κέρδος . Υποχρέωση όλων των συναρμόδιων αρχών είναι να λάβουν τα απαραίτητα μέτρα που εξασφαλίζουν την ποιότητα του νερού ανθρώπινης κατανάλωσης .
Τα δίκτυα και η επερχόμενη κλιματική αλλαγή θα δημιουργήσουν προβλήματα στην ποιότητα και ποσότητα των αποθεμάτων νερού . Το Π.Δ. 51/8-3-2007 ( Φ.Ε.Κ. 547) εναρμονίζει τη νομοθεσία της χώρας μας με την Οδηγία πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (2000/60 ΕΚ. ) και μεταξύ άλλων προβλέπει την κατάρτιση σχεδίων για την ολοκληρωμένη προστασία και ορθολογική διαχείριση των υδάτινων πόρων . Η εφαρμογή της Οδηγίας ενδεχομένως απαιτήσει τη λήψη έκτακτων μέτρων ελέγχου , εκτέλεση δαπανηρών έργων και διευρυμένη κοινωνική συναίνεση, αποδοχή και συνεργασία .
Η διαχείριση του πόσιμου νερού στη χώρα μας παρά την προσπάθεια προσαρμογής στο νομοθετικό πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης αντιμετωπίζει αυξημένα προβλήματα . Οι Δημοτικές Επιχειρήσεις ύδρευσης θα πρέπει να αναπτύξουν τη συνεργασία μεταξύ τους για να βελτιώσουν την απόδοσή τους με κοινωνική ευαισθησία και τεχνική επάρκεια . Το νερό ανήκει στην κατηγορία των αγαθών που όσο αυτονόητη θεωρείται η ύπαρξή του , η έλλειψή του γίνεται επώδυνη . Η διαχείριση του πόσιμου νερού είναι μονόδρομος και η ευθύνη ΟΛΩΝ μας είναι τεράστια .
Πηγή πληροφοριών : Περιοδικό ΄΄ ΥΔΡΟΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΄΄
Βασίλης Σακέτος
Πρόεδρος Δ.Ε.Υ.Α. Ναυπάκτου
==================================================================
Πολιτικοί και Αξιοπιστία
Με την Φαίη Γλαβά
Όπως και η κοινωνία επιβάλλει ποινές σ’ αυτούς που διαπράττουν ποινικά αδικήματα, τοιουτοτρόπως πρέπει να καταδικάζει και αυτούς που διακρίνονται από ασυνέπεια, αχαριστία και ψεύδος; πταίσματα ίσως, εν συγκρίσει με τα ποινικά, αφετηρία ωστόσο όλων αδικημάτων. Ειδικότερα όταν αυτά τα ελαττώματα αποτελούν χαρακτηριστικό των επικεφαλών, των αρχόντων και δημιουργών της πολιτείας, η Θεία Δίκη πρέπει να είναι άτεγκτη, αδυσώπητη, ανελέητη.
Διαπιστώνουμε εξ’ ιδίων την αναξιοπιστία τους και τις ψεύτικες δεσμεύσεις. Εξακριβώνουμε εκ των υστέρων ότι πέσαμε θύματα πλάνης ανθρώπων που πιστέψαμε και αγωνιστήκαμε να διακριθούν. Ανακαλύψαμε ότι αυτό που τους οδήγησε στον αγώνα για το ‘θώκο’ δεν ήταν τόσο ο αγώνας για το καλό αλλά η αρχομανία, η ιδιοτέλεια, η ματαιοδοξία. Και το χειρότερο αδιαφορούμε για κάτι που έχουμε την υποχρέωση, τη δυνατότητα και το δικαίωμα να το κάνουμε. Τον ενδελεχή έλεγχο. Ο σκοπός της τάξης που είναι και απαιτείται να είναι η επίτευξη της ευημερίας και της προόδου θυσιάζεται για την ατομική με φυσικό παρεπόμενο τη φθίνουσα πορεία της πολιτικής, της υψηλότερης των τεχνών. Ο υποκριτικός σεβασμός που δείχνουν στην κοινωνία, η αιχμαλωσία στη ματαιοδοξία, κ κατ’ επίφαση λαϊκότητα δυστυχώς υπερισχύουν και ο λαός που οφείλει να αποτελεί προτεραιότητα των «ηνιόχων» δυστυχώς μεταμορφώνεται σε μάζα που τους υπηρετεί.
Παρόλο ότι αποτελεί αναντίρρητη αλήθεια ότι η συνάθροιση επιβάλλει τον αλληλοσεβασμό και τη δικαιοσύνη των στοιχείων που τις αποτελούν, παρόλο ότι μέρος αυτού του σεβασμού και της δικαιοσύνης αποτελεί και η πειθαρχία στους κυβερνώντες ωστόσο σεβασμός είναι η κριτική και η καταδίκη στα σφάλματα, η αμφισβήτηση στη διοικητική και πολιτική μέθοδο, επίκριση στη ολιγωρία, την ευπραγία και την εύνοια μεμονωμένων ατόμων- καμιά φορά ατάλαντων, δίχως χαρίσματα, μια πρακτική που υλοποιείται ανέκαθεν, και δυστυχώς εμείς απλά αποδεχόμαστε. Ενδεχομένως μια εξυπηρέτηση με μορφή διορισμών και μεταθέσεων, η και τις περισσότερες φορές ο φόβος του ανίσχυρου απέναντι στον ισχυρό κλείνουν τα μάτια στη συστηματική διαφθορά, την ανικανότητα, τη αδικία, ωστόσο η ηθική ευθύνη του ανθρώπου στην ανευθυνότητα των πολιτικών οφείλει να υποσκελίζει τις όποιες ατομικές ανάγκες.
Ίσως ήρθε η ώρα να αρχίσουμε να δίνουμε θετική ψήφο σ’ όποιους θεωρούμε ικανούς και όχι σ’ αυτούς που φαινομενικά έχουμε υποχρέωση. Οι πολιτικοί εξάλλου, εύκολα ξεχνάνε. Διοικώντας με αφροσύνη, πιθανώς δεν είναι σε θέση να αφοσιωθούν ολοκληρωτικά σ’ αυτό που θα αποκαταστήσει τη φαύλη κοινωνία, επιλέγοντας ανθρώπους που επιζητούν να έχουν λόγο και να αποφασίζουν για όλα μετατρέπουν το πνευματικό και πολυσύνθετο πνευματικό οικοδόμημα βορά στις επιδιώξεις τους. Παρόλα αυτά εμείς δε πρέπει να ξεχάσουμε την υποχρέωση που έχουμε στη πόλη μας, στη χώρα μας, στη πατρίδα μας γενικότερα. Τότε ίσως και αυτοί και το περιβάλλον τους μας θυμηθούν……
Διαπιστώνουμε εξ’ ιδίων την αναξιοπιστία τους και τις ψεύτικες δεσμεύσεις. Εξακριβώνουμε εκ των υστέρων ότι πέσαμε θύματα πλάνης ανθρώπων που πιστέψαμε και αγωνιστήκαμε να διακριθούν. Ανακαλύψαμε ότι αυτό που τους οδήγησε στον αγώνα για το ‘θώκο’ δεν ήταν τόσο ο αγώνας για το καλό αλλά η αρχομανία, η ιδιοτέλεια, η ματαιοδοξία. Και το χειρότερο αδιαφορούμε για κάτι που έχουμε την υποχρέωση, τη δυνατότητα και το δικαίωμα να το κάνουμε. Τον ενδελεχή έλεγχο. Ο σκοπός της τάξης που είναι και απαιτείται να είναι η επίτευξη της ευημερίας και της προόδου θυσιάζεται για την ατομική με φυσικό παρεπόμενο τη φθίνουσα πορεία της πολιτικής, της υψηλότερης των τεχνών. Ο υποκριτικός σεβασμός που δείχνουν στην κοινωνία, η αιχμαλωσία στη ματαιοδοξία, κ κατ’ επίφαση λαϊκότητα δυστυχώς υπερισχύουν και ο λαός που οφείλει να αποτελεί προτεραιότητα των «ηνιόχων» δυστυχώς μεταμορφώνεται σε μάζα που τους υπηρετεί.
Παρόλο ότι αποτελεί αναντίρρητη αλήθεια ότι η συνάθροιση επιβάλλει τον αλληλοσεβασμό και τη δικαιοσύνη των στοιχείων που τις αποτελούν, παρόλο ότι μέρος αυτού του σεβασμού και της δικαιοσύνης αποτελεί και η πειθαρχία στους κυβερνώντες ωστόσο σεβασμός είναι η κριτική και η καταδίκη στα σφάλματα, η αμφισβήτηση στη διοικητική και πολιτική μέθοδο, επίκριση στη ολιγωρία, την ευπραγία και την εύνοια μεμονωμένων ατόμων- καμιά φορά ατάλαντων, δίχως χαρίσματα, μια πρακτική που υλοποιείται ανέκαθεν, και δυστυχώς εμείς απλά αποδεχόμαστε. Ενδεχομένως μια εξυπηρέτηση με μορφή διορισμών και μεταθέσεων, η και τις περισσότερες φορές ο φόβος του ανίσχυρου απέναντι στον ισχυρό κλείνουν τα μάτια στη συστηματική διαφθορά, την ανικανότητα, τη αδικία, ωστόσο η ηθική ευθύνη του ανθρώπου στην ανευθυνότητα των πολιτικών οφείλει να υποσκελίζει τις όποιες ατομικές ανάγκες.
Ίσως ήρθε η ώρα να αρχίσουμε να δίνουμε θετική ψήφο σ’ όποιους θεωρούμε ικανούς και όχι σ’ αυτούς που φαινομενικά έχουμε υποχρέωση. Οι πολιτικοί εξάλλου, εύκολα ξεχνάνε. Διοικώντας με αφροσύνη, πιθανώς δεν είναι σε θέση να αφοσιωθούν ολοκληρωτικά σ’ αυτό που θα αποκαταστήσει τη φαύλη κοινωνία, επιλέγοντας ανθρώπους που επιζητούν να έχουν λόγο και να αποφασίζουν για όλα μετατρέπουν το πνευματικό και πολυσύνθετο πνευματικό οικοδόμημα βορά στις επιδιώξεις τους. Παρόλα αυτά εμείς δε πρέπει να ξεχάσουμε την υποχρέωση που έχουμε στη πόλη μας, στη χώρα μας, στη πατρίδα μας γενικότερα. Τότε ίσως και αυτοί και το περιβάλλον τους μας θυμηθούν……
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Επάγγελμα: Δημόσιος Υπάλληλος
«Το καθήκον ενός δημόσιου διοικητικού υπαλλήλου είναι να είναι υπεύθυνος για ένα συγκεκριμένο τμήμα δραστηριοτήτων που διαχειρίζεται ή διοικείται από την πολιτεία (π.χ., φροντίδα υγείας, εκπαίδευση, κτίσιμο, κοινωνική υποστήριξη, μικρή υπηρεσιακή εγγραφή, φορολογία, περιβάλλον,)παραχωρώντας βασική συμβουλή σε πολίτες». Αυτή είναι η απάντηση σ’ όλους και όλες που αναρωτιούνται ποιες είναι οι αρμοδιότητες ενός δημοσίου υπάλληλου συγκαταλέγοντας εκπαιδευτικούς, διοικητικούς, νοσηλευτές, εφοριακούς κτλ. Καταχωρημένη σε μια από τις πάμπολες ιστοσελίδες του διαδικτύου μέσα από πικρόχολα σχόλια, εκθειάσεις, και προκηρύξεις ‘ελπίδας’ για κατοχή μιας θέσης που είναι απόλυτα δικαιολογημένη αφού συνδέεται με πολλές ωφέλειες και διευκολύνσεις, σε σύγκριση πάντα με τους ιδιωτικούς των οποίων το χρέος της εξάσκησης καθήκοντος εξισορροπεί το ‘λαμβάνειν’ των δημοσίων.
Δεν κατηγορώ τους δημοσίους υπαλλήλους. Μέμφομαι ωστόσο ένα ανύπαρκτο σύστημα που για την εξυπηρέτηση των αναγκών των ‘αρχόντων’ υποσκελίζει τις πραγματικές ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας και διαιωνίζει μια πολιτική που έχει εντάξει την Ελλάδα, στη λίστα με τις χώρες καθυστέρησης και έλλειψης προόδου. Σε μια χρονική περίοδο που η οικονομία της Ελλάδας συμπτύσσεται, ορισμένοι μετατρέπουν μια μεγάλη μάζα ανθρώπων με γνώσεις και πτυχία πανεπιστημίου, με μεταπτυχιακά και διδακτορικά σε σύγχρονους κηφήνες που διαρκώς κυνηγούν το χρήμα, τα δικαιώματα χωρίς- πολλές φορές- υποχρεώσεις, την αδυναμία οριοθέτησης νόμιμων αξιώσεων τους. Η έλλειψη αξιοκρατίας και συνεχούς αξιολόγησης, η ελευθερία που καταντά ασυδοσία, η κατοχύρωση της μονιμότητας οδηγεί σ’ ένα κράτος όπου οι δημόσιοι υπάλληλοι πράττουν και ζουν όπως θέλουν, σ’ ένα κράτος αταξίας και εξασθένισης.
Το καθεστώς μονιμότητας που διακρίνεται μόνο στους δημοσίους υπαλλήλους και ο ισοδύναμος μισθός με των άλλων μελών της κοινωνίας- τις περισσότερες φορές με λιγότερες ώρες εργασίας- επεξηγεί την έλλειψη εναύσματος, διαρκούς ενημέρωσης και χαλαρότητας που διαπρέπει στη σημερινή «δημοκρατική» Ελλάδα μας. Συμπληρωματικά τα ευνοϊκά επιδόματα, οι άδειες πάσας φύσης, οι ανύπαρκτες επιθεωρήσεις, το χαλαρό ωράριο κοσμούν τις αρετές των δημοσίων υπαλλήλων και αποδεικνύουν περίτρανα την ανισότητα σε μια θεωρητικά ίση κοινωνία.
Διότι σε κανένα ιδιωτικό υπάλληλο δεν αποδίδεται δίκαια μια άδεια συμμετοχής εξετάσεων, σε καμιά μητέρα άδεια ενός χρόνου απουσίας από τα καθήκοντά της, σε κανένα εργαζόμενο συνδικαλιστική ελευθερία έκφρασης.
Η δικαιοσύνη αποτελεί μία από τις θεμελιώδεις αρετές και γνώρισμα ελευθερίας. Και μια πόλη, ένας νομός, μια χώρα είναι δίκαιοι θεσμοί όταν το κάθε στοιχείο της κοινωνίας εκπληρώνει αρμονικά τη λειτουργία του χωρίς να παρακωλύει τη λειτουργία των άλλων. Ας το σκεφτούν οι σημερινοί σοφοί νομοθέτες γιατί όταν ο ωχαδερφισμός πάψει να υφίσταται, ο πολιτισμός θα μιλήσει τελευταίος.
===========================================================================
ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ
χρειάζεται ένας μάγος ή απλά κοινωνική δικαιοσύνη;
Αυτή την ώρα οι εργαζόμενοι αντιμετωπίζουν τα εξής δεδομένα: τοπικά, εθνικά, παγκόσμια η παραγωγή του μεγαλύτερου ποσοστού των παραγόμενων αγαθών που καταναλώνουμε είναι υπό τον έλεγχο πολυεθνικών εταιριών – γιγάντων που μόνο σκοπό και κριτήριο έχουν το κέρδος, αδιαφορώντας για το ανθρώπινο, εργατικό και οικολογικό κόστος.
Τα αφεντικά αυτών των πολυεθνικών είναι αφεντικά όλων των εργαζομένων τοπικά, εθνικά, παγκόσμια.
Πώς;
Από τη μία πλευρά, οι εργαζόμενοι σε επιχειρήσεις, εταιρίες, δέχονται απίστευτες πιέσεις και εκβιασμούς. Ή θα δεχθούν να δουλέψουν με όλο και λιγότερα χρήματα και εργατικά δικαιώματα ή η επιχείρηση στην οποία δουλεύουν θα αναζητήσει αλλού φθηνότερα εργατικά χέρια.
Από την άλλη πλευρά, ακόμη κι αν εργάζονται σε δική τους επιχείρηση, οι πρώτες ύλες που χρειάζονται για την επιχείρησή τους, ή τα προϊόντα που εμπορεύονται είναι και αυτά στα χέρια των πολυεθνικών. Έτσι, κι αυτή τη φορά οι εργαζόμενοι είναι θύματα πίεσης και εκβιασμού, υποκύπτοντας σε όποιους όρους τους θέτουν οι πολυεθνικές.
Ο κύκλος του εκβιασμού δεν τελειώνει εδώ. Οι πολυεθνικές εταιρίες εμφανίζονται στους εκάστοτε κυβερνητικούς και τοπικούς άρχοντες ως επενδυτές και λένε ΄΄ Ήρθα να επενδύσω στην πόλη σας, στο νομό σας, στη χώρα σας. Θα σας δώσω δουλειά και θα συμβάλω στην ευημερία σας. Έχω όμως κάποιους όρους΄΄. Αυτούς τους όρους τους γνωρίζουμε πια όλοι μας, χωρίς αυταπάτες ή αμφιβολίες.
Όλος ο πλανήτης έχει μπει σ΄ ένα φαύλο κύκλο εκμετάλλευσης. Από τη μια, οι κάτοικοι των λεγόμενων αναπτυγμένων χωρών, χάνουν όλο και περισσότερο την αγοραστική τους δύναμη άρα χρειάζονται όλο και φθηνότερα προϊόντα. Από την άλλη πλευρά οι κάτοικοι των φτωχών χωρών, εξαθλιωμένοι από την απόλυτη φτώχεια στην οποία ζουν και από τα διδακτορικά καθεστώτα ή τις κυβερνήσεις ΄΄ανδρείκελα΄΄ που τους ελέγχουν με τυφλή βία. Αυτά τα καθεστώτα και οι κυβερνήσεις εγκαθίστανται και στηρίζονται απο τα παγκόσμια αφεντικά των πολυεθνικών. Το μόνο που ζητούν είναι όσο πιο φθηνά εργατικά χέρια γίνεται και ανεξέλεγκτη εκμετάλλευση του φυσικού πλούτου.
Φτάνουμε πια στο τελευταίο κομμάτι του πάζλ για να δούμε τη συνολική εικόνα αυτής της παγκόσμιας σφαγής των ανθρώπινων και εργατικών δικαιωμάτων.
Τα γνωστά μας αφεντικά, όταν εμφανίζονται ως επενδυτές οπουδήποτε στον κόσμο, φοροδιαφεύγουν ακόμη και σε αυτούς τους ελάχιστους φόρους που καλούνται να πληρώσουν. Φυσικά δεν καταβάλουν εργοδοτικές εισφορές στα ασφαλιστικά ταμεία των εργαζομένων. Και μην ξεχνάμε ούτε λόγος για υλικοτεχνικές υποδομές φιλικές προς το περιβάλλον.
Η λύση είναι τόσο απλή και αυτονόητη όσο και η ανάσα μας. Έχουμε όμως τη θέληση να την εφαρμόσουμε;
Τέρμα πια στα εκβιαστικά, μονοπωλιακά φέουδα! Επιλέγουμε, την τοπική παραγωγή προϊόντων εξασφαλίζοντας δουλειές για όλους και ποιοτικά, ελεγχόμενα προϊόντα. Σήμερα, έχουμε με αποδείξεις την επιστημονική γνώση και τις μεθόδους για πράσινη και αειφόρο ανάπτυξη. Πώς; Με φιλικές προς το περιβάλλον υποδομές, με βιολογικές πρώτες ύλες και φυσικά με αληθινά εργατικά και ανθρώπινα δικαιώματα.
Τόσο το Ευρωπαϊκό όσο και τα εθνικά κοινοβούλια της Ε.Ε. πρέπει άμεσα να προχωρήσουν σε νομοθετική ρύθμιση που να απαγορεύει την κυκλοφορία οποιουδήποτε προϊόντος ή υλικού που παράγεται σε χώρα όπου δεν υφίστανται αληθινά εργατικά και ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά ούτε και κανένας ποιοτικός έλεγχος με τα κριτήρια της Ε.Ε.
Το δίλημμα θα είναι πλέον των πολυεθνικών. Είτε θα χάσουν μία αγορά 330.000.000 καταναλωτών, είτε θα δώσουν πραγματικούς μισθούς και δικαιώματα οπουδήποτε στον κόσμο κι αν δραστηριοποιούνται επιχειρηματικά.
Άρα είτε θα αφανισθούν ως επιχειρηματικές οντότητες, είτε θα συμμορφωθούν. Όποιο από τα δύο κι αν διαλέξουν, οι Ευρωπαίοι πολίτες δεν θα είναι πια ούτε θύματα ούτε συνεργοί στο έγκλημα της ανθρώπινης δουλείας και εκμετάλλευσης.
Αξίζει να αναφερθεί και το εξής. Αν οπουδήποτε στον κόσμο, τα εργατικά και ανθρώπινα δικαιώματα είναι τα ίδια, ο εκβιασμός των φθηνότερων εργατικών χεριών τελειώνει.
Αγαπητοί μου συμπολίτες όλου του κόσμου, ας αναλάβουμε επιτέλους τις ατομικές και συλλογικές μας ευθύνες για την κατάσταση αυτού του πλανήτη. Κοινωνικές, οικονομικές και οικολογικές. Ας διεκδικήσουμε επιτέλους όλοι μαζί τα ατομικά και συλλογικά μας δικαιώματα. Κοινωνικά, οικονομικά και οικολογικά
Με τιμή
Ιωάννα Ρούση
Συντονιστής της γραμματείας των Οικολόγων Πράσινων Αιτωλοακαρνανίας
χρειάζεται ένας μάγος ή απλά κοινωνική δικαιοσύνη;
Αυτή την ώρα οι εργαζόμενοι αντιμετωπίζουν τα εξής δεδομένα: τοπικά, εθνικά, παγκόσμια η παραγωγή του μεγαλύτερου ποσοστού των παραγόμενων αγαθών που καταναλώνουμε είναι υπό τον έλεγχο πολυεθνικών εταιριών – γιγάντων που μόνο σκοπό και κριτήριο έχουν το κέρδος, αδιαφορώντας για το ανθρώπινο, εργατικό και οικολογικό κόστος.
Τα αφεντικά αυτών των πολυεθνικών είναι αφεντικά όλων των εργαζομένων τοπικά, εθνικά, παγκόσμια.
Πώς;
Από τη μία πλευρά, οι εργαζόμενοι σε επιχειρήσεις, εταιρίες, δέχονται απίστευτες πιέσεις και εκβιασμούς. Ή θα δεχθούν να δουλέψουν με όλο και λιγότερα χρήματα και εργατικά δικαιώματα ή η επιχείρηση στην οποία δουλεύουν θα αναζητήσει αλλού φθηνότερα εργατικά χέρια.
Από την άλλη πλευρά, ακόμη κι αν εργάζονται σε δική τους επιχείρηση, οι πρώτες ύλες που χρειάζονται για την επιχείρησή τους, ή τα προϊόντα που εμπορεύονται είναι και αυτά στα χέρια των πολυεθνικών. Έτσι, κι αυτή τη φορά οι εργαζόμενοι είναι θύματα πίεσης και εκβιασμού, υποκύπτοντας σε όποιους όρους τους θέτουν οι πολυεθνικές.
Ο κύκλος του εκβιασμού δεν τελειώνει εδώ. Οι πολυεθνικές εταιρίες εμφανίζονται στους εκάστοτε κυβερνητικούς και τοπικούς άρχοντες ως επενδυτές και λένε ΄΄ Ήρθα να επενδύσω στην πόλη σας, στο νομό σας, στη χώρα σας. Θα σας δώσω δουλειά και θα συμβάλω στην ευημερία σας. Έχω όμως κάποιους όρους΄΄. Αυτούς τους όρους τους γνωρίζουμε πια όλοι μας, χωρίς αυταπάτες ή αμφιβολίες.
Όλος ο πλανήτης έχει μπει σ΄ ένα φαύλο κύκλο εκμετάλλευσης. Από τη μια, οι κάτοικοι των λεγόμενων αναπτυγμένων χωρών, χάνουν όλο και περισσότερο την αγοραστική τους δύναμη άρα χρειάζονται όλο και φθηνότερα προϊόντα. Από την άλλη πλευρά οι κάτοικοι των φτωχών χωρών, εξαθλιωμένοι από την απόλυτη φτώχεια στην οποία ζουν και από τα διδακτορικά καθεστώτα ή τις κυβερνήσεις ΄΄ανδρείκελα΄΄ που τους ελέγχουν με τυφλή βία. Αυτά τα καθεστώτα και οι κυβερνήσεις εγκαθίστανται και στηρίζονται απο τα παγκόσμια αφεντικά των πολυεθνικών. Το μόνο που ζητούν είναι όσο πιο φθηνά εργατικά χέρια γίνεται και ανεξέλεγκτη εκμετάλλευση του φυσικού πλούτου.
Φτάνουμε πια στο τελευταίο κομμάτι του πάζλ για να δούμε τη συνολική εικόνα αυτής της παγκόσμιας σφαγής των ανθρώπινων και εργατικών δικαιωμάτων.
Τα γνωστά μας αφεντικά, όταν εμφανίζονται ως επενδυτές οπουδήποτε στον κόσμο, φοροδιαφεύγουν ακόμη και σε αυτούς τους ελάχιστους φόρους που καλούνται να πληρώσουν. Φυσικά δεν καταβάλουν εργοδοτικές εισφορές στα ασφαλιστικά ταμεία των εργαζομένων. Και μην ξεχνάμε ούτε λόγος για υλικοτεχνικές υποδομές φιλικές προς το περιβάλλον.
Η λύση είναι τόσο απλή και αυτονόητη όσο και η ανάσα μας. Έχουμε όμως τη θέληση να την εφαρμόσουμε;
Τέρμα πια στα εκβιαστικά, μονοπωλιακά φέουδα! Επιλέγουμε, την τοπική παραγωγή προϊόντων εξασφαλίζοντας δουλειές για όλους και ποιοτικά, ελεγχόμενα προϊόντα. Σήμερα, έχουμε με αποδείξεις την επιστημονική γνώση και τις μεθόδους για πράσινη και αειφόρο ανάπτυξη. Πώς; Με φιλικές προς το περιβάλλον υποδομές, με βιολογικές πρώτες ύλες και φυσικά με αληθινά εργατικά και ανθρώπινα δικαιώματα.
Τόσο το Ευρωπαϊκό όσο και τα εθνικά κοινοβούλια της Ε.Ε. πρέπει άμεσα να προχωρήσουν σε νομοθετική ρύθμιση που να απαγορεύει την κυκλοφορία οποιουδήποτε προϊόντος ή υλικού που παράγεται σε χώρα όπου δεν υφίστανται αληθινά εργατικά και ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά ούτε και κανένας ποιοτικός έλεγχος με τα κριτήρια της Ε.Ε.
Το δίλημμα θα είναι πλέον των πολυεθνικών. Είτε θα χάσουν μία αγορά 330.000.000 καταναλωτών, είτε θα δώσουν πραγματικούς μισθούς και δικαιώματα οπουδήποτε στον κόσμο κι αν δραστηριοποιούνται επιχειρηματικά.
Άρα είτε θα αφανισθούν ως επιχειρηματικές οντότητες, είτε θα συμμορφωθούν. Όποιο από τα δύο κι αν διαλέξουν, οι Ευρωπαίοι πολίτες δεν θα είναι πια ούτε θύματα ούτε συνεργοί στο έγκλημα της ανθρώπινης δουλείας και εκμετάλλευσης.
Αξίζει να αναφερθεί και το εξής. Αν οπουδήποτε στον κόσμο, τα εργατικά και ανθρώπινα δικαιώματα είναι τα ίδια, ο εκβιασμός των φθηνότερων εργατικών χεριών τελειώνει.
Αγαπητοί μου συμπολίτες όλου του κόσμου, ας αναλάβουμε επιτέλους τις ατομικές και συλλογικές μας ευθύνες για την κατάσταση αυτού του πλανήτη. Κοινωνικές, οικονομικές και οικολογικές. Ας διεκδικήσουμε επιτέλους όλοι μαζί τα ατομικά και συλλογικά μας δικαιώματα. Κοινωνικά, οικονομικά και οικολογικά
Με τιμή
Ιωάννα Ρούση
Συντονιστής της γραμματείας των Οικολόγων Πράσινων Αιτωλοακαρνανίας
===========================================================================
ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΚΑΙ ΨΕΥΔΗ ΠΟΥ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ,
ΤΟ ΦΙΛΙΠΠΟ ΚΑΙ ΤΟ Μ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ
ΜΕΛΕΤΗ: Α. ΚΡΑΣΑΝΑΚΗ
Προέδρου και προϊσταμένου Υπαλλήλων ΥΠ. Πολιτισμού,
Πολιτευτή ΠΑΣΟΚ Ν. ΛΑΣΙΘΙΟΥ
Σύμφωνα με κάποιους ο Φίλιππος ο Μακεδών και ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν παρανοϊκοί φονιάδες που κατάσφαξαν χωρίς αιτία πολλούς λαούς. Σύμφωνα με κάποιους άλλους οι Μακεδόνες δεν ήσαν Έλληνες. Ωστόσο όλα αυτά είναι ψεύδη, κακοήθειες, γιατί:
1) Οι Μακεδόνες, άρα και ο Μ. Αλέξανδρος ήταν στην καταγωγή Έλληνες, Δωριείς στη γενιά και ο Μ. Αλέξανδρος εκστράτευσε ως ηγεμόνας των Ελλήνων εναντίον συγκεκριμένων λαών (= των βαρβάρων της Ασίας: Περσών, Μήδων Φοινίκων κ.α.), όπως αναφέρει ο ίδιος ο Μ. Αλέξανδρος σ’ επιστολή που έστειλε στον αυτοκράτορα των λαών αυτών, το Δαρείο, επειδή: α) Oι ίδιοι (με αρχηγούς τους Ξέρξη κ.α.) είχαν έρθει στην Ελλάδα πιο πριν και είχαν κατασφάξει τους Έλληνες, β) Oι λαοί αυτοί ανακατεύονταν στα Ελληνικά πράγματα και είχαν δολοφονήσει ακόμα και τον πατέρα του Φίλιππο κ.α., πρβ: «Ο Αλέξανδρος διέταξε να στείλουν γράμμα στο βασιλιά των Περσών που έγραφε: Οι πρόγονοί σας ήρθαν στη Μακεδονία και στην υπόλοιπη Ελλάδα και μας προκαλέσατε μεγάλες συμφορές, χωρίς να έχει κάνει κανείς από εμάς κανένα κακό. Τώρα που εγώ έγινα βασιλιάς των Ελλήνων, πέρασα στην Ασία, για να εκδικηθώ τις δικές σας αδικίες…. Εξάλλου, βοηθήσατε τους Περίνθιους που αδικούσαν τον πατέρα μου και ο Ώχος έστειλε στρατό στη Θράκη που την κατείχαμε εμείς. Ο πατέρας μου δολοφονήθηκε με συνωμοσία που οργανώσατε εσείς, όπως οι ίδιοι διαδώσατε με επιστολές σας σ΄ όλο τον κόσμο …… Οι απεσταλμένοι σας κατέστρεψαν τους φίλους μας και προσπάθησαν να καταστρέψουν την ειρήνη, που έφερε στους Έλληνες. Εκστράτευσα λοιπόν εναντίον σου, επειδή εσύ ξεκίνησες την έχθρα….» (Αρριανός Β 14, 4).
Σε αρχαία Ελληνική: «Οι υμέτεροι πρόγονοι ελθόντες εις Μακεδονία και εις άλλην Ελλάδα, κακώς εποίησαν ημάς, δεν προηδικημένοι’ εγώ δε των Ελλήνων ηγεμόνων καταστείς και τιμωρίσασθαι βουλόμενος Πέρσας, διέβην εις την Ασίαν….» (Αρριανός Β 14, 4)
Παράλαβε ομοίως ότι:
Α) Ο Πλούταρχος και ο Αρριανός αναφέρουν ότι οι Έλληνες πλην των Σπαρτιατών συναθροισθέντες στον ισθμό εξέλεξαν τον Μ. Αλέξανδρο ως αυτοκράτορα και στρατάρχη όλων των Ελλήνων, προκειμένου να εκστρατεύσουν από κοινού κατά των Περσών και να τους τιμωρήσουν για τα έκτροπα που είχαν κάνει πιο πριν στην Ελλάδα: «‘Όταν ανέλαβε τη βασιλεία ο Αλέξανδρος, ως γιος του δολοφονημένου φιλίππου, πήγε στην Πελοπόννησο- ήταν τότε περίπου είκοσι ετών. Εκεί συγκέντρωσε τους Πελοποννησίους και τους ζήτησε την αρχηγίας της εκστρατείας κατά των Περσών, μια και την είχαν ήδη αναθέσει στον Φίλιππο. Όλοι συμφώνησαν, εκτός από τους Σπαρτιάτες, που απάντησαν ότι η παράδοση τους επιβάλει όχι να ακλουθούν, αλλά να καθοδηγούν άλλους…..» (Αρριανού, Αλεξάνδρου Ανάβασης Α 1)
«και ηγεμών αυτοκράτωρ συμπάσης της άλλης Ελλάδος αποδειχθείς επί τον Περσην στρατιάς, ουχ ευατώ μάλλον τι την δόξαν τήνδε ή τω κοινώ των Μακεδόνων προσέθηκεν (Αρριανός 1-3 και Ζ, 9,5)
«Εις δε τον Ισθμον των Ελλήνων συλλεγέντων, και ψηφισαμένων επί Πέρσας μετ’ Αλέξανδρου στρατεύειν, ηγεμών ανηγορεύθη» ( Πλουτάρχου, Αλέξανδρος 14), = Στον Ισθμό, που συγκεντρώθηκαν και ψήφισαν οι Έλληνες να εκστρατεύσουν με τον Αλέξανδρο εναντίον των Περσών, αναγορεύτηκε αρχηγός τους.
Β) O ίδιος ο Μέγας Αλέξανδρος από τα λάφυρα της μάχης στο Γρανικό ποταμό στέλνει στον Παρθενώνα της Αθήνας 300 πανοπλίες με την επιγραφική αφιέρωση «ο Αλέξκανδρος και οι Έλληνες, πλην Λακεδαιμονίων», πρβ: «διέταξε (ο Αλέξανδρος) να γραφεί από κοινού ετούτη η φιλόδοξη επιγραφή: Αλέξανδρος Φιλίππου και Έλληνες, πλην Λακεδαιμονίων, από των βαρβάρων των την Ασίαν οικούντων» (Πλούταρχος, Αλέξανδρος, 16)
Γ) Oι Μακεδόνας συμμετείχαν στους Ολυμπιακούς, αγώνες που επιτρέπονταν μονάχα σε Έλληνες και ότι την ημέρα που γεννήθηκε ο Μ. Αλέξανδρος ηττήθηκαν σε μεγάλη μάχη από τον Παρμενίωνα οι Ιλλυριοί που είχαν κάνει σκλάβους τους Μακεδόνες: «Το ότι ο Αλέξανδρος ως προς την καταγωγή από την πλευρά του πατέρα του ήταν απόγονος του Ηρακλή, μέσω του Κάρανου και από πλευρά της μάνας της μητέρας του απόγονος του Αιακού, μέσω του Νεοπτολέμου, είναι πλέον αποδεκτά…. Και στο Φίλιππο, που μόλις είχε κυριεύσει την Ποτίδαια ήρθαν ταυτόχρονα τρία μηνύματα. Το πρώτο, ότι οι Ιλλυριοί νικήθηκαν από τον Παρμενίωνα σε μεγάλη μάχη, το δεύτερο ότι με άλογο ιππασίας νίκησε στους Ολυμπιακούς αγώνες και το τρίτο πως γεννήθηκε ο Αλέξανδρος (Πλουτάρχου Αλέξανδρος 1 – 3).
Μακεδόνες Ολυμπιονίκες: Ο βασιλιάς Αλέξανδρος Α, στην 80η Ολυμπιάδα, το 460 π.Χ. έτρεξε το Στάδιο και ήλθε δεύτερος με διαφορά στήθους. Ο βασιλιάς Αρχέλαος Περδίκας, αγωνίσθηκε στην 93η Ολυμπιάδα, το 408 π.Χ. και κέρδισε στους Δελφούς στο αγώνισμα των τεθρίππων. Ο βασιλιάς Φίλιππος Β΄ αναδείχθηκε τρεις φορές Ολυμπιονίκης. Στην 106η Ολυμπιάδα, το 356 π.Χ. έτρεξε με το άλογό του. Στην 107η Ολυμπιάδα, το 352 π.Χ. έτρεξε με τα τέθριππά του. Στην 108η Ολυμπιάδα, το 348 π.Χ., νίκησε στη συνωρίδα. Ο Κλίτων νίκησε στο Στάδιο στην 113η Ολυμπιάδα, το 328 π.Χ. Ο Δαμασίας ο Αμφιπολίτης έτρεξε το Στάδιο και νίκησε στην 115η Ολυμπιάδα, το 320 π.Χ. Ο Λάμπου ο Φιλιππίσιος, αναδείχθηκε νικητής τεθρίππων στην 119η Ολυμπιάδα, το 304 π.Χ. Ο Αντίγονος έτρεξε το Στάδιο και νίκησε στην 122η Ολυμπιάδα, το 292 π.Χ. και στην 123η Ολυμπιάδα το 288 π.Χ. Ο Σέλευκος έτρεξε το Στάδιο και νίκησε στην 128η Ολυμπιάδα, το 268 π.Χ. Στην 128η Ολυμπιάδα, το 268 π.Χ., νίκησε μια γυναίκα από τη Μακεδονία στο αγώνισμα των συρομένων από πώλους αρμάτων (συνωρίδα πώλων). Ο Παυσανίας αναφέρει «νικητές λένε πως αναδείχθηκαν στη συνωρίδα μια γυναίκα Βελεστίχη από την παραθαλάσσια Μακεδονία».
Δ) O Αμύντας (αντιβασιλέας τότε) της Μακεδονίας διαμηνύει στο βασιλιά της Περσίας Φαρναβάζο, μέσω αυτών που έστειλε να του ζητήσουν γη και ύδωρ ως σύμβολα υποταγής, τα εξής: «προς δε καί βασιλέι τω πέμψαντι απαγγείλητε ώς άνήρ Ελλην, Μακεδόνων ύπαρχος, εύ υμέας εδέξατο και τραπέζη και κοίτη»….= ακόμη στο βασιλιά που σας έστειλε κάντε γνωστό πως ένας Έλληνας, ο αντιβασιλέας των Μακεδόνων, σας καλοέστρωσε τραπέζι και κρεβάτι…. (Ηρόδοτος Ε, 20 ),
Ε) O βασιλιάς της Μακεδονίας Αλέξανδρος Α’ , γιος του Αμύντα, κατεβαίνει στην Αθήνα και προειδοποιεί ως Έλλην, καθώς λέει ό ίδιος σε λόγο του που έβγαλε στην Αθήνα, τους άλλους Έλληνες (Αθηναίους και Σπαρτιάτες ) για την πρόθεση εισβολής των Περσών στην Ελλάδα: «Άνδρες Αθηναίοι… Αυτός τε γαρ Έλλην γένος ειμί τω αρχαίον και αντ’ ελευθέρης δεδουλωμένην ουκ αν εθέλοιμι οράν τη Ελλάδα… Ειμί δε Αλέξανδρος ο Μακεδών.» = σε νέα Ελληνική «Άνδρες Αθηναίοι ….. Δεν θα έλεγα αυτά τα λόγια, αν δεν φρόντιζα υπερβολικά για όλη την Ελλάδα εν γένει, γιατί και εγώ είμαι Έλληνας από παλαιά και δε βαστά η ψυχή μου να βλέπω την Ελλάδα υποδουλωμένη αντί ελευθέρας»… (Ηρόδοτου Ιστορία, βιβλίο Θ’, 45).
2) Ο Φίλιππος ο Μακεδών δεν κατέσφαξε και κείνος κανένα λαό Απλώς ήταν εκείνος που από τη μια ελευθέρωσε τους Μακεδόνες από τους Ιλλυριούς και στη συνέχεια έκανε την Μακεδονία κυρία πολλών και μεγάλων εθνών και πόλεων και από την άλλη πρωτος οραματίστηκε και πραγματοποίησε την ένωση όλη της Ελλάδος και ανέλαβε την ηγεμονία της, πρβ: «Παραλαβών (ο βασιλεύς Φίλιππος του Αμύντα) την Μακεδονίαν δουλευουσαν Ιλλυριείς πολλών και μεγάλων εθνών και πόλεων κυρίαν εποίησε και ένεκα τοις αυτού ικανότητας και μόνο ηγεμών της Ελλάδος ανέλαβε»(Διόδωρος 16.1)
3) Ο Αρριανός, ο Πλούταρχος, ο Στράβωνας, ο Λίβιος κ.α., αναφέρουν ξεκάθαρα ότι οι Μακεδόνες όχι μόνο ήσαν Έλληνες , αλλά και ότι μιλούσαν και έγραφαν Ελληνικά, καθώς και ότι αγωνίζονταν για τον Ελληνισμό, πρβ:
«Εστίν με ουν Ελλάς και η Μακεδονία, νυνί μέντοι τη φύσει των τόπων ακολουθούντες και τω σχήματι χωρίς έγνωμεν από της άλλης Ελλάδος τάξαι και συνάψαι προς όμορον αυτής Θράκης…» (Στράβων Γεωγραφικά, 7.9.11).
«Εκεί (στην Ινδία) είδαν κάποιον που φορούσε Ελληνική χλαμύδα, φερόταν όπως οι Έλληνες και μιλούσε Ελληνικά. Οι πρώτοι που τον είδαν λένε ότι έβαλαν τα κλάματα. Τόσο αναπάντεχο τους φάνηκε, μετά από τόσες συμφορές, να αντικρύσουν ένα Έλληνα και να ακούσουν την Ελληνική γλώσσα. Τον ρώτησαν από πού έρχεται και ποιος είναι. Τους είπε ότι είχε φύγει από το στρατόπεδο του Αλέξανδρου και ότι το στρατόπεδο και ο ίδιος ο Αλέξανδρος δεν είναι μακριά. Χειροκροτώντας και φωνάζοντας πήγαν στον Νέαρχο (Αρριανός, Ινδική, 4,33, σελίδα 195
«…οι Αιτωλοί, οι Ακαρνανοί και οι Μακεδόνες, άνδρες ομοίας γλώσσης, ενωμένοι ή χωρισμένοι λόγω ασήμαντων αιτιών οι οποίες εμφανίζονται από καιρού εις καιρόν…» (Λίβιος, Ιστορία της Ρώμης, βιβλίον ΧΧΧ παρ. ΧΧΙΧ).
Απλώς, επειδή η αρχαία Ελλάδα δεν ήταν ένα ενιαίο κράτος, αλλά πάρα πολλά, το κάθε ένα από αυτά είχε αναπτύξει και τη δική του γλώσσα (σήμερα λέμε διάλεκτο): Μακεδονική, Αττική, Κρητική κ.τ.λ. - ο λόγος και για τον οποίο οι αρχαίοι συγγραφείς λένε π.χ.: «Ο Αλέξανδρος ανεβόα Μακεδονιστί.», «γλώσσα Μακεδονική» «γλώσσα Ελληνική» (= η κοινή) κ.α., αλλά και π.χ.: Φίλιππος ο Μακεδών, ο Μίνωας ο Κρης, Διόδωρος ο Σικελιώτης, Απολλόδωρος ο Αθηναίος κ.α. Η διαφορά που έχει η γλώσσα των Μακεδόνων από τις άλλες Ελληνικές ήταν λέει η εξής: «Οι Δέλφιοι δεν χρησιμοποιούν το Β στη θέση του φ, όπως οι Μακεδόνες που λένε Βίλιππος, Βαλακρός και Βερονίκη, αλλά αντί του π. Έτσι αυτοί λένε φυσικά το «πατείν» «βατείν» και το «πικρον» «βικρόν». «Οβύσους» (= μήνας χρησμών) λοιπόν, είναι «Οπυσούς»…
Χοντρικά οι αρχαίες Ελληνικοί διάλεκτοι-γλώσσες ήσαν η Δωρική (τη μίλαγαν Σπαρτιάτες, Μακεδόνες, Κορίνθιοι κ.α.), η Ιωνική (μίλαγαν οι Αθηναίοι, νησιώτες κ.α.) και η Αιολική (μίλαγαν οι Θεσσαλοί κ.α.). Κάτι που ισχύει, λίγο ή πολύ, ακόμη και σήμερα, πρβ π.χ. «Ιντα κάνεις» (Κρητικά) = «Τι κάνεις» (κοινά) κ.α.
4) Το ότι οι Μακεδόνες ήσαν Έλληνες ή το ότι μίλαγαν και έγραφαν πάντα Ελληνικά αδιάψευστοι μάρτυρες είναι οι Μακεδονικές επιγραφές (βλέπε π.χ. εδώ τη Μακεδονική επιγραφή από τα αφιερώματα των Μακεδόνων στην Αθηνά Πολιάδα), καθώς και τα μακεδονικά νομίσματά (βλέπε π.χ. εδώ νόμισμα του Φιλίππου), στα οποία, όπως βλέπουμε, οι Μακεδόνες όχι μόνο μίλαγαν και έγραφαν Ελληνικά, αλλά είχαν και ίδια θρησκεία, ίδιες συνήθειες, ίδια ήθη και έθιμα με τους άλλους Έλληνες, αφού και π.χ. στα νομίσματα βλέπουμε τον Ολύμπιο ή σωστότερα Κρηταγενή Δία κλπ.
Σημειώνεται ότι:
1) Ο Ησίοδος λέει ότι οι Μακεδόνες, οι Γραικοί, οι Μάγνητες και οι Έλληνες ήσαν αδέλφια, παιδιά του Δία και της Πανδώρας, πρβ: «Κι η κόρη στον οίκο του ευγενή Δευκαλίωνα, η Πανδώρα με τον πατέρα Δία, τον οδηγό των Θεών όλων, σμιγμένη στην αγάπη γέννησε το χαιρομαχητή Γραικό. Η ίδια συλλαμβάνουσα από το Δία γέννησε στον κεραυνόχαρο δυο γιους, τον Μάγνητα και το Μακηδόνα το αλογόχαρο, που κατοικούσαν στα δώματα γύρω από την Πιερία και τον Όλυμπο. Κι ο Μάγνης (γένησε) το Δίκτη και Πολυδέκτη. Και από τον Έλληνα το φιλοπόλεμο βασιλιά γεννήθηκαν ο Δώρος κι ο Ξούθος και ο αλογόχαρος Αίολος…..» (Ησίοδος, Κατάλογος γυναικών ή Ηοίαι 1-6).
2) Ο Ηρόδοτος (Α, 57- 58 και σε συσχέτιση με το Η, 43) αναφέρει ότι οι Μακεδόνες ήσαν Δωρικής καταγωγής, καθώς και ότι οι Δωριείς είναι ένα έθνος που στην μεν Πελοπόννησο λέγεται «δωρικό» και στη δε Πίνδο «Μακεδνό», το καλούμενο και: «Δωρικό τε και Μακεδνόν έθνος». Αναφέρει επίσης ότι οι Δωριείς ήταν το πρώτο φύλο που αποκόπηκε από τους βάρβαρους Πελασγούς και αποτέλεσε ξέχωρο έθνος, το Ελληνικό. Στη συνέχεια προσχώρησαν σ’ αυτό όλοι οι Πελασγοί (οι Ίωνες ή Αθηναίοι κ.α.), καθώς και πολλοί άλλοι βάρβαροι.
Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ ΛΕΕΙ ΟΤΙ ΟΙ ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ ΗΣΑΝ ΕΛΛΗΝΕΣ
ΚΑΙ ΟΤΙ Ο Μ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΝΔΟΞΟΙ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ ΤΟΥ
ΕΚΑΝΑΝ ΤΗ ΓΗ ΝΑ ΗΣΥΧΑΣΕΙ
Ανατρέχοντας στην Παλαιά Διαθήκη βλέπουμε να αναφέρει ότι οι Μακεδόνες ήσαν Έλληνες, καθώς και ότι ο Μ. Αλέξανδρος και οι ένδοξοι σύντροφοί του έκαναν τη γη να ησυχάσει, ενώ επι βασιλείας των Ελλήνων ο αμαρτωλός Αντίοχος κ.τ.λ., πρβ: «Και εγένετο μετά το πατάξαι Αλέξανδρον τον Φιλίππου τον Μακεδόνα, ος εξήλθεν εκ της γης Χεττειείμ, και επάταξε τον Δαρείον βασιλέα Περσών και Μήδων και εβασίλευσεν αντ᾿ αυτού πρότερος επι την ῾Ελλάδα. και συνεστήσατο πολέμους πολλούς και εκράτησεν οχυρωμάτων πολλών και έσφαξε βασιλείς της γης· και διήλθεν έως άκρων της γης και έλαβε σκύλα πλήθους εθνών. και ησύχασεν η γη ενώπιον αυτού, και υψώθη, και επήρθη η καρδία αυτού. και συνήγαγε δύναμιν ισχυράν σφόδρα και ήρξε χωρών και εθνών και τυράννων, και εγένοντο αυτώ εις φόρον. και μετά ταύτα έπεσεν επί την κοίτην και έγνω ότι αποθνήσκει. και εκάλεσε τούς παίδας αυτού τους ενδόξους τούς συντρόφους αυτού από νεότητος και διείλεν αὐτοίς την βασιλείαν αυτού έτι ζώντος αυτού. και εβασίλευσεν Αλέξανδρος έτη δώδεκα και απέθανε. και επεκράτησαν οι παίδες αυτού έκαστος εν τω τόπῳ αυτού. και επέθεντο πάντες διαδήματα μετά το αποθανείν αυτόν και οι υιοί αυτών οπίσω αυτών έτη πολλά και επλήθυναν κακά εν τη γη. και εξήλθεν εξ αυτών ρίζα αμαρτωλός Αντίοχος Επιφανής, υιός Αντιόχου βασιλέως, ος ην όμηρα εν τη Ρώμη· και εβασίλευσεν εν έτει εκατοστώ και τριακοστω και εβδόμω βασιλείας Ελλήνων. (Μακκαβαίων, Κεφ. 1 , 1 – 10)
(Λόγω έλλειψης χώρου, περισσότερα βλέπε http://www.krassanakis.gr/)
===========================
Η ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ
ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
(Ο Μ. Αλέξανδρος ελευθέρωνε, ένωνε και εκπολίτιζε λαούς
και δεν χώριζε, όπως κάνουν σήμερα ορισμένοι Σκοπιανοί και Αθηναίοι)
ΜΕΛΕΤΗ: Α. ΚΡΑΣΑΝΑΚΗ
Προέδρου και προϊσταμένου Υπαλλήλων ΥΠ. Πολιτισμού,
Πολιτευτή ΠΑΣΟΚ Ν. ΛΑΣΙΘΙΟΥ
1. Η προσφορά των Μακεδόνων στην Ελλάδα και τον κόσμο είναι τεράστια. Έχουν να επιδείξουν επιφανείς προσωπικότητες όχι μόνο ηγετικές, ως ο Φίλιππος και ο Μ. Αλέξανδρος, αλλά και των Επιστημών, των Γραμμάτων και των Τεχνών, που συνέβαλαν με τα έργα τους στον Ελληνικό Πολιτισμό και στην εξάπλωση του στα βάθη της Ασίας, όπως ο μέγας της διανόησης Αριστοτέλης (από τα Στάγιρα της Χαλκιδικής, προσωπικός δάσκαλος του Μεγάλου Αλεξάνδρου), ο φιλόσοφος Δημόκριτος, ο σοφιστής Πρωταγόρας, ο ζωγράφος Πολύγνωτος, ο ποιητής Ηγήμων, ο μαθηματικός Λεωδάμας, ο αρχιτέκτονας Δεινοκράτης , ο λεξικογράφος Αμερίας, ο ιστορικός Καλλισθένης, ο επιγραμματοποιός Νικαίνετος, στρατιωτικός συγγραφεύς Πολύαινος , ο κωμωδιογράφος Ποσείδιππος κ.α.
2. Από τους αρχαιοτάτους χρόνους οι Μακεδόνες αγωνιζόταν για τη διαφύλαξη των Ελληνικών συνόρων στο βορρά. O Πολύβιος στην ιστορία του (IX 35,2) αναφέρει: "Tίνος καί πηλίκης δει τιμης αξιούσθαι Mακεδόνας, οι τόν πλείω του βίου χρόνον ου παύονται διαγωνιζόμενοι πρός τούς βαρβάρους υπέρ της των Eλλήνων ασφαλείας; ότι γάρ ει ποτ’αν εν μεγάλοις ην κινδύνοις τά κατά τούς Eλληνας, ει μή Mακεδόνας είχομεν πρόφραγμα καί τάς των παρά τούτοις βασιλέων φιλοτιμίας, τίς ου γινώσκει;".
3. Ο Μ. Αλέξανδρος έκανε διεθνή όχι μόνο την Ελληνική γλώσσα και την Ελληνική γραφή, αλλά και την Ελληνική παιδεία και γενικά τον Ελληνικό πολιτισμό, για τα οποία πρώτοι ασχολήθηκαν οι Κρήτες επί Μίνωα και από αυτούς τα αντέγραψαν πρώτοι οι Σπαρτιάτες με το Λυκούργο και μετά οι Αθηναίοι με το Σόλωνα και από αυτούς μετά οι Μακεδόνες με Νέαρχο, Αριστοτέλη κ.α.
«Ο Αλέξανδρος αντίθετα, ίδρυσε περισσότερες από εβδομήντα πόλεις μέσα στις βάρβαρες χώρες, και διέσπειρε σε όλη την Ασία τα Ελληνικά (γράμματα και αξιώματα), νικώντας τον απολίτιστο και θηριώδη τρόπο ζωής» («Αλέξανδρος δ’ υπέρ εβδομήκοντα πόλεις βαρβάροις έθνεσιν εγκτίσας και κατασπείρας την Ασία Ελληνικοίς τελεσι της ανημέρου και θηριώδους εκράτησε διαίτης») (Πλουτάρχου Περί της Αλεξάνδρου Τύχης ή Αρετής, Α, 3 – 7, 328 )
«αφού επέλεξε τριάντα χιλιάδες παιδιά και έδωσε διαταγή να μάθουν Ελληνικά και την άσκηση με τα μακεδονικά όπλα και όρισε πολλούς επιθεωρητές». (Πλουτάρχου Αλέξανδρος, 47
«αφού ο Αλέξανδρος αναγορεύτηκε βασιλιάς της Ασίας, και θέλοντας να τιμάται και από όλους τους Έλληνες τους έγραψε ότι καταλύει όλα τα τυραννικά καθεστώτα και ότι θα είναι αυτόνομοι και ιδιαίτερα έγραψε τους Πλαταιείς ότι θα ξανακτίσει την πόλη τους, γιατί οι πατέρες τους είχαν δώσει τη χώρα τους στους Έλληνες να πολεμήσουν εκεί για την Ελευθερία. («ότι την χώρα οι πατέρες αυτών εναγωνίσασθαι τοις Έλλησιν υπέρ της Ελευθερίας παρέσχον» (Πλουτάρχου, Αλέξανδρος 34)
4. Ο Μ. Αλέξανδρος ήταν όχι μόνο ένας μεγάλος στρατιωτικός ηγέτης, αλλά και ένας μεγάλος Ελληνιστής, δηλαδή ένας μεγάλος ειρηνιστής, διεθνιστής και αντιρατσιστής, όπως θα λέγαμε σήμερα. Έλεγε ότι οι άνθρωποι είναι δυο λογιών, οι Έλληνες και οι βάρβαροι και οι μεν διακρίνονται από τους δε όχι από την ενδυμασία (χλαμύδα και πέλτη), αλλά από την αρετή (ο Ισοκράτης και οι άλλοι ελληνιστές έλεγαν από τη παιδεία). Έλληνες είναι λέει όχι αυτοί που κατάγονται από την Ελλάδα, αλλά αυτοί που είναι καλοί, με καλές αρετές και βάρβαροι αυτοί που είναι φαύλοι (αυτό το διαχωρισμό τον παραδέχεται και η Χριστιανική θρησκεία), πρβ:
«Ακόμα, η τόσο αξιοθαύμαστη «Πολιτεία» του Ζήνωνα, του ιδρυτή της τάσης των Στωικών, μπορεί να συνοψιστεί στην εξής μία συνισταμένη: δεν πρέπει να κατοικούμε διαχωρισμένοι σε ξεχωριστές πόλεις και δήμους με διαφορετικούς ο καθένας κανόνες δικαίου, αλλά να θεωρούμε όλους τους ανθρώπους του κόσμου αυτού συμπολίτες και συνδημότες…., αλλά εκείνος που έδωσε στη θεωρία την έμπρακτη μορφή της ήταν ο Αλέξανδρος. Αυτός δηλαδή δεν ακολούθησε τη συμβουλή του Αριστοτέλη να συμπεριληφθεί στους Έλληνες σαν να ήταν ηγέτης τους και στους βάρβαρους σαν να ήταν απόλυτος κύριος τους και να αντιμετωπίζει τους Έλληνες ως φίλους και συγγενείς τους ενώ τους άλλους λαούς σαν να ήταν ζώα ή φυτά. Αν ενεργούσε κατ’ αυτό τον τρόπο, θα γέμιζε την ηγεμονία του με αναρίθμητους πολέμους, εξορίες και υπονομευτικές στάσεις….. «Εκείνος αντίθετα, πίστευε ότι ήρθε ως κοινός Θεόσταλτος συμφιλιωτής και ειρηνοποιός για όλο τον κόσμο, και για τούτο εξανάγκαζε δια των όπλων όσους δεν μπορούσε να πείσει δια του λόγου να ενωθούν μαζί του, και συνένωσε σε ενιαίο σώμα τους ανθρώπους από τους διάφορους τόπους, ενώνοντας και αναμειγνύοντας σαν σε κύπελλο φιλίας τους τρόπους ζωής, τα ήθη, τους γάμους και τις συνήθειές τους. Όρισε σε όλους να θεωρούν πατρίδα τους την οικουμένη, ακρόπολη τους το στρατόπεδό του, συγγενικούς τους όλους τους καλούς ανθρώπους και ξένους τους κακούς. Δεν τους άφησε να διακρίνουν ανάμεσα σε Έλληνες και βάρβαρους με βάση τη χλαμύδα και την πέλτη, το σπαθί ή τον μανδύα, αλλά όρισε να διαπιστώνεται το Ελληνικό στοιχείο από την αρετή του και το βαρβαρικό από τη φαυλότητά του («Το μεν Ελληνικόν αρετήν το δε βάρβαρον κακίαν τεκμαίρεσθαι») , ενώ τα ενδύματα, τα φαγητά, οι γάμοι και ο τρόπος ζωής θεωρούνταν κοινά για όλους, αναμεμειγμένα σε ενιαίο σύνολο με τους δεσμούς τους αίματος και της τεκνοποιίας. (Πλουτάρχου Περί της Αλεξάνδρου Τύχης ή Αρετής, Α, 3 – 7, 329 )
5. Ο Μ. Αλέξανδρος, σύμφωνα με τους Αρριανό (Β 14, 4), Πλούταρχο (Αλέξανδρος) κ.α., ξεκίνησε να πάει στην Ασία ως αυτοκράτορας των Ελλήνων προκειμένου να τιμωρήσει τους βάρβαρους της Ασίας (= οι Πέρσες και οι σύμμαχοί-υποτελείς τους Φοίνικες, Μήδοι, Κάρες κ.α.), επειδή αφενός είχαν δολοφονήσει τον πατέρα του και αφετέρου πιο πριν είχαν έρθει στην Ελλάδα με αρχηγούς το Δαρείο, Ξέρξη κ.α. και είχαν κατασφάξει τους Έλληνες (Περισσότερα γι αυτό βλέπε στα προηγούμενα). Φθάνοντας όμως εκεί βρήκε ένα κόσμο με ένστικτα θηριώδη, ανθρώπους να τρώνε τους νεκρούς τους, να παντρεύονται και τις μάνες τους, να προσκυνούνε τους βασιλιάδες κ.α. Προ αυτής της κατάστασης ο Αλέξανδρος, αντί να συνεχίσει λέει να κατακτά και να τιμωρεί τους Πέρσες και τους συμμάχους τους στην Ασία, άρχισε από τη μια να απελευθερώνει από τους τύραννους και από την άλλη να εκπολιτίζει, πρβ (σε νέα Ελληνική από τις εκδόσεις «Κάκτος»):
«Αν όμως εξετάσεις τα αποτελέσματα της διδασκαλίας του Αλέξανδρου, θα διαπιστώσεις ότι έμαθε τους Υρξανούς να παντρεύονται, δίδαξε τους Αραχώσιους να καλλιεργούν τη γη, έπεισε τους Σογδιανούς να φροντίζουν τους γονείς τους και να μην τους σκοτώνουν, και τους Πέρσες να σέβονται τις μητέρες τους και να μην τις παντρεύονται. Πόσο αξιοθαύμαστη είναι η φιλοσοφία, χάρη στην οποία οι Ινδοί λατρεύουν Ελληνικούς Θεούς, και οι Σκύθες θάβουν τους νεκρούς τους και δεν τους τρώνε! Θαυμάζουμε τη δύναμη του Καρνεάδη, που έκανε τον Κλειτόμαχο, ο οποίος προηγουμένως λεγόταν Ασδρούβας, Καρχηδόνιος την καταγωγή, να υιοθετήσει τον Ελληνικό τρόπο ζωή. Θαυμάζουμε το χαρακτήρα του Ζήνωνα, που έπεισε το Διογένη το Βαβυλώνιο να επιδοθεί στη φιλοσοφία. Όταν όμως ο Αλέξανδρος εκπολίτισε την Ασία, ο Όμηρος διαβαζόταν παντού, και τα παιδιά των Περσών, των Σουσιανών και των Γεδρωσίων μάθαιναν να απαγγέλνουν τις τραγωδίες του Σοφοκλή και του Ευριπίδη. Ο Σωκράτης, όταν αντιμετώπισε την κατηγορία ότι εισάγει καινά δαιμόνια, καταδικάστηκε εξαιτίας των συκοφαντών που υπήρχαν στην Ασία. Χάρη όμως στον Αλέξανδρο, η Βακτρία και ο Καύκασος προσκύνησαν τους θεούς των Ελλήνων. Ο Πλάτωνας έγραψε ένα μόνο σύγγραμμα για την πολιτειακή οργάνωση και δεν έπεισε κανένα, εξαιτίας της αυστηρότητας του έργου. Ο Αλέξανδρος αντίθετα, ίδρυσε περισσότερες από εβδομήντα πόλεις μέσα στις βάρβαρες χώρες, και διέσπειρε σε όλη την Ασία τα Ελληνικά (γράμματα και αξιώματα), νικώντας τον απολίτιστο και θηριώδη τρόπο ζωής («Αλέξανδρος δ’ υπέρ εβδομήκοντα πόλεις βαρβάροις έθνεσιν εγκτίσας και κατασπείρας την Ασία Ελληνικοίς τελεσι της ανημέρου και θηριώδους εκράτησε διαίτης») Λίγοι από εμάς διαβάζουμε τους «Νόμους» του Πλάτωνα, αλλά δεκάδες χιλιάδων ανθρώπων εφάρμοσαν και εξακολουθούν να εφαρμόζουν τους νόμους του Αλέξανδρου, αποβαίνοντας έτσι πιο ευτυχείς όσοι νικήθηκαν από τον Αλέξανδρο απ΄ ό,τι όσοι απέφυγαν. Και τούτο γιατί τους δεύτερους δεν τους απάλλαξε κανείς από την άθλια ζωή, ενώ τους πρώτους τους ανάγκασε ο νικητής τους να ζουν ευτυχισμένοι Όταν ο Θεμιστοκλής εξόριστος έλαβε μεγάλες δωρεές από το βασιλιά και τρείς πόλεις να του πληρώνουν φόρους, η μια με ψωμί, η άλλη με κρασί και η τρίτη με κρέας, είπε: «Παιδιά μου, θα καταστρεφόμαστε, αν δεν είχαμε ήδη καταστραφεί». Έτσι λοιπόν και για τις πόλεις που κατέκτησε ο Αλέξανδρος είναι πιο σωστό να πούμε: Δεν θα είχαν εκπολιτιστεί, αν δεν είχαν νικηθεί. Η Αίγυπτος δεν θα είχε την Αλεξάνδρεια, η Μεσοποταμία τη Σελεύκεια, η Σογδιανή την Προφθασία, η Ινδία τη Βουκεφάλα ούτε ο Καύκασος Ελληνική πόλη, με την ίδρυση των οποίων στις χώρες αυτές εξαλείφτηκε η βαρβαρότητα και το υποδεέστερο στοιχείο μεταβλήθηκε ύστερα από την επαφή του με το ανώτερο. Αν, λοιπόν, οι φιλόσοφοι καυχώνται ότι εξευγενίζουν και κάνουν προσαρμόσιμα τα σκληρά και απαίδευτα στοιχεία τους ανθρώπινου χαρακτήρα, εφόσον ο Αλέξανδρος κατάφερε ν’ αλλάξει τη θηριώδη φύση πάρα πολλών φυλών, εύλογα θα μπορούσε να θεωρηθεί Φιλόσοφος.» (Πλουτάρχου Περί της Αλεξάνδρου Τύχης ή Αρετής, Α, 3 – 7, 328 )
Κάποιος, βέβαια, μπορεί να πει ότι όλα αυτά που λέει ο Πλούταρχος είναι φανταστικές κακοήθειες. Ωστόσο δεν είναι έτσι, γιατί:
Α) Ανατρέχοντας στον Αρριανό βλέπουμε το Μακεδόνα φιλόσοφο Καλλισθένη να λέει (παρουσία του Μ. Αλέξανδρου, στον άλλο φιλόσοφο Ανάξαρχο, όταν ο τελευταίος πρότεινε να προσκυνούν Έλληνες και βάρβαροι το Μ. Αλέξανδρο): «Θυμήσου ότι δε συμβουλεύεις και δεν συναναστρέφεσαι τον Καμβύση ή τον Ξέρξη, αλλά το γιο του Φιλλίπου, απόγονο του Ηρακλή και του Αιακού, που οι πρόγονοί του ήρθαν από το Άργος στη Μακεδονία και κυβέρνησαν τους Μακεδόνες όχι με τη βία, αλλά με νόμο. Και οι Έλληνες δεν απέδωσαν θεϊκές τιμές στον Ηρακλή όσο ακόμη ήταν ζωντανός και όταν απέθανε, περίμεναν να επιτρέψει ο Θεός των Δελφών την αποθέωσή του. Κι αν ακόμη πρέπει να σκεφτόμαστε όπως οι βάρβαροι, επειδή βρίσκουμε σε βαρβαρική γη, εγώ Αλέξανδρε απαιτώ από σένα να θυμηθείς την Ελλάδα, που για χάρη της έκανες όλη την εκστρατεία, για να θέσης την Ασία κάτω από την Κυριαρχία των Ελλήνων>..» (Αρριανός Αλεξάνδρου Ανάβασις 11).
Επομένως οι Έλληνες σε σχέση προς τους βάρβαρους δεν δέχονται με καμία δύναμη ούτε να τους κυβερνά κάποιος με βία ή χωρίς νόμους ούτε και να τους εξαναγκάζει να τον προσκυνούν ως θεό ή να τον βλέπουν ως θεό, έστω και αν αυτός είναι βασιλιάς, όπως κάνουν ή δέχονται οι βάρβαροι.
Β) Ανατρέχοντας στον Ξενοφώντα βλέπουμε ότι όλοι στο Περσικό κράτος, ακόμη και οι σατράπες καλούνταν δούλοι και όταν έβλεπαν το βασιλιά τους έπεφταν στη γη και φιλούσαν το έδαφος, κάτι που οι Έλληνες έκαναν λέει μόνο στους Θεούς (παράβαλε σήμερα τις καλούμενες «μετάνοιες»). Προ αυτού ο Σπαρτιάτης στρατηγός Αγησίλαος, για να πείσει λέει το σατράπη Φαρναβάζο να αντιταχθεί στους Πέρσες και να πάει με το μέρος των Ελλήνων, όταν οι Σπαρτιάτες είχαν εκστρατεύσει στην Ασία, του λέει: «Οι άνθρωποι, Φαρναβάζε, γίνονται φίλοι στις Ελληνικές πόλεις και συ τώρα μπορείς να αντιταχθείς στο πλευρό μας, αν θες να ζεις χωρίς να προσκυνάς κανένα και χωρίς να έχεις δεσπότη, απολαμβάνοντας τους καρπούς της περιουσίας σου, γιατί η ελευθερία είναι ισάξια όλων των αγαθών του κόσμου. Ακόμη αν έχει λεφτά τι άλλο θέλεις; Είσαι απόλυτα ευτυχής.» (Ξενοφώντας, Ελληνικά Δ’)
Γ) Ο Ηρόδοτος, σχετικά με τα ήθη και νοοτροπία των Περσών σε σχέση με τους Μακεδόνες και τους άλλους Έλληνες, αναφέρει: «Όταν λοιπόν αυτοί οι Πέρσες απεσταλμένοι έφτασαν και παρουσιάστηκαν μπροστά στον Αμύντα, απαιτούσαν να δώσει γη και ύδωρ στο βασιλιά Δαρείο…… και εκείνος ετοίμασε μεγάλο δείπνο… Κι όταν απόφαγαν οι Πέρσες το έριξαν στο πιοτό κι είπαν τα εξής: Ξένε Μακεδόνα, εμείς οι Πέρσες έχουμε ένα συνήθειο, όταν στρώνουμε τραπέζι μεγάλο, βάζουμε τότε να καθίσουν δίπλα μας και τις αγαπητικιές μας και τις νόμιμες γυναίκες. Εσύ λοιπόν, μια και μας δέχτηκες με τόσο καλή διάθεση και μας φιλοξενείς πλουσιοπάροχα και δίνεις γη και ύδωρ στο βασιλιά Δαρείο, συμμορφώσου με τις δικές μας συνήθειες». Σ’ αυτά αποκρίθηκε ο Αμύντας «Πέρσες, εμείς δεν έχουμε αυτή τη συνήθεια, αλλά μια και εσείς που είστε αφεντικά ζητάτε κι ετούτο, θα το έχετε.» ……… και μόλις ο Αμύντας αποσύρθηκε, ύστερα από παράκληση του γιου του Αλέξανδρου, λέει στους Πέρσες «Ξένοι μου, δεν υπάρχει για σας κανένα πρόβλημα μ’ αυτές τις γυναίκες….. αν δεν έχετε αντίρρηση, αφήστε τις, να πάνε να λουσθούν και θα σας έρθουν λουσμένες». Αυτά είπε, κι οι Πέρσες τα καλοδέχτηκαν. Κι ύστερα, μόλις οι γυναίκες βγήκαν, ο ίδιος ο Αλέξανδρος πήρε αμούστακα παλικάρια, πόσες ήταν οι γυναίκες, τόσα τους έντυσε με τα ρούχα των γυναικών, τους έδωσε κοντομάχαιρα και τους πέρασε μέσα, και περνώντας τους έλεγε στους Πέρσες τα εξής» Πέρσες, μη πείτε πως η φιλοξενία που σας προσφέρουμε δεν είναι μια πανδαισία με όλα της….. τις μητέρες και τις αδελφές μας σας τις χαρίσουμε μ’ όλη μας την καρδιά, για να ξέρετε πως έχετε από όλες τις τιμές που σας αξίζουν, ακόμη στο βασιλιά που σας έστειλε κάντε γνωστό πως ένας Έλληνας, ο αντιβασιλιάς των Μακεδόνων, σας καλόστρωσε και το τραπέζι και το κρεβάτι.» Ο Αλέξανδρος ύστερα απ΄αυτά τα λόγια έβαλε δίπλα σε κάθε Πέρση να καθίσει ένας Μακεδόνας – τάχατε γυναίκα κι αυτοί, μόλις οι Πέρσες έκαναν να τους χαϊδέψουν, τους καθάρισαν.» (Ηρόδοτος Ε 17-22)
(Λόγω έλλειψης χώρου, περισσότερα βλέπε http://www.krassanakis.gr/)
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου