ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΗΜΑ

Τα μαρτίνια!....

Τιμή μου να το λέω και καμάρι μου να με αναγνωρίζουν, από την ομιλία, ως Ρουμελιώτη! Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό και νοιώθω υπερήφανος που είμαι γέννημα-θρέμμα του όμορφου αυτού κομματιού της Ελλάδας. Τι κι αν κόβουμε τις λέξεις ή παραλείπουμε τα σύμφωνα στην ομιλία μας;.. Κάθε τόπος έχει τη δικιά του διάλεκτο που τον ξεχωρίζει!.. Και η Ρούμελη, μ’ αυτή τη διάλεκτο έβγαλε πολλούς λόγιους, ιστορικούς, συγγραφείς, επιστήμονες, επιχειρηματίες!.. Έβγαλε ανθρώπους!!

Βέβαια, αυτή τη γνώμη δεν την είχα όταν προ σαράντα τόσα χρόνια έφυγα απ’ το χωριό μου για να βρεθώ στην Αθήνα . Παιδί ακόμα, το ‘φερε η τύχη να κάνω παρέα με συνομήλικους βέρους Αθηναίους και κάπου ένοιωθα.. άβολα. Αφού στην αρχή να φανταστείτε, για να αρθρώσω μια κουβέντα, την «παίδευα» πρώτα στο μυαλό μου για να την κάνω… «πρωτευουσιάνικη»!.. Ήμουνα ολιγομίλητος κι έλεγα πάντα μικρές φράσεις!.. Έπρεπε να «ξεστομίζω» λέξεις κατανοητές στην ομήγυρη και όχι της Ρουμελιώτικης διαλέκτου!.. Και, για να με καταλαβαίνουν και προπαντός, για να μην… γελάσουν!.. Μπορεί να ήταν μορφωμένα τα παιδιά, με ξένες γλώσσες και τρόπους αλλά από.. Ρουμελιώτικα δεν κατείχαν… «πράμα»! Ούτε και από τη ζωή της υπαίθρου γνωρίζανε πολλά!.. Ότι ξέρανε απ’ τα σχολειά τους και στην πράξη τίποτα!... Ξέρανε για «αιγοπρόβατα», για «αμνοερίφια», για βοσκούς , χοιροστάσια και… όρνιθες, αλλά δεν τα είχανε δει ποτέ!.. Και άντε να τους πω εγώ μετά, για «μαντριά», πρατίνες, γίδια και… κουμάσια!.. Αλληλοκοιτάζονταν σα… χαζά!..

Να φανταστείτε ότι κάποτε που μου ξέφυγε και είπα πως, εκτός από το διάβασμα, είχα αναλάβει να φροντίζω στο χωριό και τα… «μαρτίνια», με ρώτησαν μ’ ένα στόμα:
-- «Δηλαδή;… Τι έκανες τον…. Μάρτη;…»!..
Και πως να τους εξηγήσω ότι ο Μάρτης δεν έχει καμία σχέση με τα… μαρτίνια;..

Πάντως τα παιδιά, καλή τους ώρα όπου κι αν βρίσκονται, είχαν την περιέργεια και τη θέληση να μάθουν!.. Να μάθουν αυτά που τους έλειπαν… Αυτά που τους έλεγα εγώ για το χωριό μου. Για τ’ αλώνια, το «ξεμπούλτσισμα» των καλαμποκιών, για την «ορχήστρα» των «τσοκανιών» το βραδάκι που επέστρεφαν τα γίδια στα «μαντριά»,για τα παιδικά παιχνίδια μας και τόσα άλλα.

Από την άλλη εγώ τα ζήλευα που χόρευαν μοντέρνους χορούς, είχανε τρόπους, μιλούσαν για τραγουδιστές, ηθοποιούς και γνωρίζανε ακόμα τον Αζναβούρ και τους… Μπήτλς!.. Δηλαδή, τι θα πάθαινα αν ήξερα κι εγώ αυτά, της ηλικίας μου τότε, και δεν ήξερα τα… «μαρτίνια»;… Έλα, ντε;..

Όμως, κάποτε, κάπως έτσι την πάτησα κι εγώ!.. Είχαμε πάει θυμάμαι σε κάποιο κέντρο πολυτελείας. Έτσι τουλάχιστον φάνταζε στα μάτια τα δικά μου!.. Ήταν μαζί κι εκείνο το κορίτσι το μελαχρινό, το ξωτικό που από την πρώτη στιγμή είχαμε .. δέσει!.. Κι όσο πρόσεχα, να δείχνω τουλάχιστον, του… κύκλου, τόσο την… έκανα!.. Παραγγείλαμε τα ποτά μας, εγώ βερμούτ αυτό ήξερα και η δικιά μου, αδιάφορα και με σιγουριά, λέει:
-- «Ένα … μαρτίνι»!!
-- «Πούντο;…», πετάχτηκα εγώ!...
Ευτυχώς κανένας δεν κατάλαβε τίποτα!.. Εγώ κοκκίνισα, ξεροκατάπια και … δαγκώθηκα!... Ήταν και η μουσική δυνατή… Πάει πέρασε…. ξώφαλτσα!.. Πάντως για το «μελαψό» δεν είμαι σίγουρος!.. Με κοίταξε γλυκά, πέταξε τα μαλλιά της προς τα πίσω και… χαμογέλασε!!!

Τελικά, όλα αυτά τα κουβάλησα για πολλά χρόνια στην… καμπούρα μου και… δεν ντρέπομαι να το πώ!.. Ένιωθα κάποιο κόμπλεξ!.. Ντρεπόμουνα και… φοβόμουνα!.. Φοβόμουνα μην ντροπιάσω το… «μελανουράκι» μου! Αφήστε τα… Δεν ξεχνιούνται αυτά τα… «άτιμα» τα χρόνια!.. Ξεχνιούνται;

Ξεχνιέται που κάποτε θα πηγαίναμε με το σχολείο κινηματογράφο;.. Ήταν μεγάλη γιορτή για όλους μας!.. Η δικιά μου η χαρά δεν… μετριότανε!.. Όμως, λογάριαζα χωρίς τον… «Ξενοδόχο»!.. Μόλις το είπα στη Μάνα μου, με πήρε «απ’ τα μούτρα»!!
-- «Ξέχασέ το!... Έχεις να πας να μαζέψεις τα… μαρτίνια»!.. Μου είπε ξερά – κοφτά!..

Βέβαια στο τέλος και κινηματογράφο πήγα και τα «μαρτίνια» μαντρώθηκαν απ’ τον πατέρα μου και όλα έγιναν όπως έπρεπε!...

Αλλά αυτό το μάντρωμα και τα μαρτίνια τα… μίσησα!.. Όπως μισώ και οτιδήποτε μου τα θυμίζουν!.. Όπως, ας πούμε, τους πολιτικούς που θέλουν να μας μαντρώνουν στο κόμμα τους σαν τα… μαρτίνια!... Ποιον;.. Εμένα!.. Έ, όχι ρε αδερφέ!.. Και νομίζω πλέον, η πλειονότητα των Ελλήνων!... Πρέπει να το καταλάβουν όλοι οι πολιτικοί πως πρέπει να δουλέψουν και ότι ο λαός τους κατάλαβε!.. Ξύπνησε, πια!... Δεν ντρέπεται για την χωριάτικη καταγωγή του!... Δεν το κρύβει και δεν «μασάει» τα… λόγια του!... Δεν θεωρεί πιο «έξυπνους» τους… λογάδες!.. Δεν ξεγελιέται και δεν ενθουσιάζεται εύκολα!... Και το απέδειξε στις εκλογές!.. Και θα το ξανααποδείξει!.. Και θα το ξανααποδείξει!... Οσονούπω!..

Δεν είναι… μαρτίνια!!!

ΠΗΓΗ: Εφημερίδα "νέο Άστρο"